Goed onderwerp, matig geschreven

Hoopte op een verfrissend boek, gezien er veel te weinig over dit onderwerp geschreven wordt en wanneer het wel wordt gedaan dan vliegen de stereotiepen je om de oren.
Ik begon dan ook optimistisch aan het boek. Er kwamen interessante punten naar voren, sommige dingen wist ik nog niet of hadden mij wat meer aan het denken gezet.
Het persoonlijke verhaal van de auteur met name greep mij aan.
Maar langzamerhand begon het te lijken alsof ik een heel lang essay aan het lezen was. Op een gegeven moment was het punt wel gemaakt en kwamen er veel herhalingen. Werd op sommige stukken zeurderig.
Op ruim driekwart van het boek ben ik toch echt afgehaakt. Aan de ene kant ben ik van mening dat je een boek altijd eerst uit moet lezen en daarna pas echt je oordeel kunt vellen. Maar aan de andere kant heb ik dat nu juist bewust niet gedaan want het pakte me echt niet meer. Misschien behoor ik niet tot de doelgroep? Altijd al kinderen gewenst en gelukkig mocht deze wens werkelijkheid worden. Maar ik mag ook graag boeken lezen over onderwerpen die wat verder van mij af staan. Probeer met een open blik te kijken. Maar ook hierin stelde het boek mij teleur. Want hoewel dingen vanuit een ander perspectief werden belicht, en dat is goed, want: eindelijk, toch viel de auteur meerdere malen in cliché's, waar ik me aan stoorde.
Een pluspunt was dat het soms wel erg treffend beschreven was en dat je om sommige zinnen hardop kon lachen. Want dat was het boek wel: niet te zwaar, wat toch belangrijk is voor een onderwerp dat beladen kan zijn. Vandaar toch 3 sterren.