De muur in Berlijn is gevallen maar de vrijheid is niet zo vrij als hij lijkt

‘Ten westen van de vrijheid’ is het eerste deel van het Ludwig Licht-kwartet. Nu word ik altijd enthousiast als ik aan een serie kan beginnen. Heerlijk vind ik dat! Meerdere boeken kunnen meeleven met een hoofdpersoon. Ergens betreur ik ook nu al dat ik weet dat het bij vier boeken over Ludwig Licht gaat blijven, maar ik heb er nog drie in het vooruitzicht dus wat dat betreft ;-)

Deze serie is dé nieuwe spionagethrillersensatie (wat een scrabblewoord) uit Zweden, waarin we kennis maken met de ex-CIA agent Ludwig Licht: barkeeper en problem solver. Of nou ja, ex-CIA agent? Hij wordt nog vrolijk ingehuurd door GT, het hoofd van de CIA in Berlijn. GT en Ludwig gaan al jaren terug samen en ondanks zijn alcoholproblematiek heeft GT vertrouwen in zijn Ludwig. En barkeeper? Maak daar maar restauranthouder van.

Ludwig Licht, een heerlijk personage. Het clichébeeld is van toepassing: een verlopen geheim agent die van een drankje houdt en zo met de geheime wereld vergroeid is dat hij eigenlijk niet meer weet hoe hij zou moeten leven in een gewone wereld. Natuurlijk kan hij goed met wapens omgaan en is hij nergens bang voor. Al zijn de zenuwen niet meer wat het vroeger geweest was.

De casus? In een kapperszaak worden drie Amerikaanse burgers bruut geëxecuteerd. Een week later belt een Amerikaanse vrouw de ambassade in Berlijn met meer informatie. De CIA-top in Berlijn vangt het bericht op en vermoedt een groot complot. Ludwig Licht wordt ingeschakeld om de vrouw op te sporen en veilig te houden. Maar veilig voor wie? En waarom zijn er drie Amerikaanse burgers geëxecuteerd?

Engström heeft een lekker lopend verhaal geschreven waar er genoeg spanning en spionageachtige geheimen dat ik geboeid bleef. Eerlijkheid gebied te zeggen dat het wat rommelig begon en hij af en toe wel een toeristengids voor Berlijn lijkt te willen zijn, maar het verhaal is er. En het personage ook. Ik verwacht zeker dat Engström zal groeien in zijn schrijven en dit kwartet steeds beter wordt. Het einde is mooi open en doet me verlangen naar het tweede deel; ‘Ten zuiden van de hel’.

Eigenlijk zou ik het boek 3,5 ster willen geven maar dat kan niet en 3 sterren is gewoon echt te weinig. Daarvoor zit er te veel potentie in!