Mooi

Ik kocht dit boek kort nadat Paus Franciscus was overleden. Eerlijk gezegd was ik vooral nieuwsgierig naar deze autobiografie die hij samen met Carlo Musso maakte, een boek dat eigenlijk pas na zijn dood zou uitkomen, maar eerder werd gepubliceerd omdat het een jubileumjaar was.

Wat mij meteen pakte, is hoe duidelijk dit boek laat zien dat Paus Franciscus echt een paus voor iedereen was. Hij sloot niemand buiten. En dat is voor mij als katholiek belangrijk. De paus heeft een voorbeeldfunctie, en dan wil je iemand hebben die liefde, gelijkheid en menselijkheid uitstraalt. Franciscus deed dat op een manier waar je met trots naar kunt kijken.

Hij praat in het boek over oorlog, over lijden, over vrede. Eén van zijn bekende uitspraken die dat mooi samenvat:“Oorlog is altijd een nederlaag, altijd. Het is een verlies voor de mensheid.”

Wat ik ook bijzonder vond, is dat hij als paus onderwerpen bespreekbaar maakt die vaak worden verzwegen. Hij durft taboes te benoemen, spreekt zich uit over de situatie in Gaza en breekt door de stiltes die vaak blijven hangen. Ook zijn reis naar Irak, iets wat nog nooit eerder door een paus is gedaan, is indrukwekkend. Daarmee liet hij zien dat dialoog tussen religies en culturen mogelijk is, juist op plekken waar dat het moeilijkst is.

Het boek neemt je mee vanaf zijn geboorte tot aan zijn dood. Geen droge opsomming, maar echt zijn verhaal. Eerlijk, menselijk, met hoop als rode draad.

Alles bij elkaar vond ik dit een indrukwekkend en waardevol boek. Als je geïnteresseerd bent in wie Paus Franciscus was en wat hij betekend heeft, of je nou katholiek bent of niet, dan raad ik dit boek zeker aan. Doet het paus-zijn je helemaal niks? Dan zal dit boek je waarschijnlijk ook niet raken.