Recensie Oryx en Crake

Atwood trekt je mee in een dystopische wereld die, schrikbarend genoeg, niet heel ver weg lijkt te zijn. We volgen Sneeuwman, die ons meeneemt op een reis door zijn geheugen. Langzaam komen we meer over het verleden te weten, en waarom de wereld waarin Sneeuwman leeft zo is geworden. De details over de genetisch gemanipuleerde dieren worden steeds heftiger. Halverwege het boek besefte ik me dat de beschrijvingen in het boek niet eens zo ver weg liggen van onze werkelijkheid. Ook wij knutselen met DNA, denken te weten hoe we een bepaalde soort kunnen 'verbeteren'.
Oryx en Crake is een meeslepend boek. Vooral het feit dat je aan het begin weinig informatie hebt, en dat het verhaal vervolgens steeds completer wordt vond ik erg goed gedaan. Ik las het boek dan ook zo uit, en raakte niet verveeld.
Wel heb ik er spijt van dat ik de vertaling heb gekocht, en niet het origineel. Sommige woorden werden niet vertaald, terwijl er gewoon Nederlandse woorden voor zijn (bijvoorbeeld 'weed' in plaats van 'wiet'). Andere vertaalde woorden klonken niet helemaal lekker, zoals de 'varkuiven'. Daarentegen stonden er ook genoeg (naar mijn mening) erg mooie zinnen in, zoals: "Ze zijn geschapen door dromen, en nu niemand ze meer droomt, brokkelen ze af."