Hoe een misstap kan ontsporen

“Haar hand rust nog even op de koperen deurknop, en dan opent ze de deur op een kier. Een kier van nauwelijks enige centimeters, meer ruimte heeft het noodlot niet nodig om ongevraagd binnen te glippen en vervolgens verwoestend uit te halen.”

Een fragment uit ‘Sneeuwspoor’ van Rudy Morren, het boek dat dit jaar de Hercule Poirotprijs in de wacht wist te slepen.

Rudy Morren debuteerde vorig jaar overtuigend als thrillerauteur met ‘Wild Vlees’. Ik las hierover de ene positieve recensie na de andere. Dit boek staat dan ook hoog op mijn TBR-lijstje voor 2021.

Maar ik begon dus met zijn nieuwste boek, nieuwsgierig of het minstens even goed zou zijn als de vorige winnaar van de Hercule Poirotprijs (Dominique Biebau met ‘Russisch voor beginners’).

Ik heb genoten van ‘Sneeuwspoor’. Rudy Morren richt zich de laatste jaren vooral op het schrijven van scenario’s en dat is duidelijk merkbaar. Het verhaal is zeer filmisch geschreven met oog voor detail en sterk neergezette karakters.

Doorheen drie winters maakt de auteur duidelijk hoe een misstap kan ontsporen om vervolgens verschillende mensenlevens te verwoesten. Het verhaal is rauw maar zit tegelijkertijd vol emotie.