Ik beken: ik heb genoten van dit debuut

Joyce Augustyns schreef met "Ooit moeten we kleur bekennen” haar thrillerdebuut. Ik kwam dit boek toevallig tegen en na de inhoud te hebben gelezen was ik meteen nieuwsgierig. De hoofdrol in het boek is weggelegd voor een jonge forensisch patholoog. Dit gegeven trok meteen mijn aandacht. Net als de auteur vind ik de forensische wetenschap een bijzonder boeiende discipline.

Korte inhoud: Delphine Rousseau is een jonge forensisch patholoog. Zonder het te beseffen belandt zij in het vizier van een seriemoordenaar. Binnen enkele dagen wordt haar wereld compleet op zijn kop gezet. Wie is die onbekende man die ze leert kennen? Is deze ontmoeting toevallig?

Ik moet bekennen dat ik genoten heb van dit debuut. Joyce heeft een vlotte schrijftstijl en weet je onmiddellijk mee te nemen in de leefwereld van Delphine. Het verhaal wordt goed opgebouwd maar werd voor mij nooit nagelbijtend spannend. De uiteindelijke plot en de onthulling van de dader wisten mij niet helemaal te overtuigen. No one starts off being excellent. Maar wat niet is kan nog komen. Joyce is er alvast in geslaagd om een boeiend personage neer te zetten waar ik graag meer over wil lezen. Ik kijk dan ook zeker uit naar het vervolg!