Onvergetelijk magisch

Zelden heb ik een trilogie gelezen die me zo in de ban hield als de Verborgen Universiteit door Natalie Koch.
Deze recensie schrijf ik na het lezen van het derde - en helaas ook laatste - deel van dit magistrale verhaal. Maar eigenlijk zijn de drie delen niet los van elkaar te zien.
Ik lees altijd wel graag een boek met een beetje magie erin, maar meestal is het dan voelbaar dat het om fictie gaat.
Deze boeken echter voelen bijna als een echte biografie van een aantal families van magiërs waarvan een enige nakomelingen elkaar ontmoeten in de Verborgen Universiteit. Hun belevenissen zijn zo realistisch beschreven dat de lezer als het ware familie wordt van alle hoofdpersonen. Zelfs de stambomen met hun afkomst ontbreken niet. En ik kreeg, als lezer, het gevoel dat alleen die magische wereld écht was en dat non-magiërs in feite maar een grijs leven leiden.

Na deel 1 en 2 hebben we een aantal jaren moeten wachten op deel 3, en ik heb vaak genoeg gedacht: 'Natalie, schiet nu eens een beetje op', maar het wachten was zeker de moeite waard want deel 3 was haast nog meeslepender dan de vorige twee delen. Alle draden komen samen en worden netjes afgewerkt.
Het einde laat echter nog wel een kleine opening zien die mij laat hopen op toch nog een vervolg?

Natalie Koch hanteert trouwens een prachtige taal en deelt heel wat wijsheden in haar boeken, zonder dat het voelt als belerend. Ik heb dan ook veel bladwijzers in het boek gestopt met stukjes of zinnen die ik nog eens wil herlezen.

Om kort samen te vatten: De Verborgen Universiteit - de drie delen samen - krijgen een ereplaats in mijn bibliotheek en vanzelfsprekend krijgt de complete trilogie 5 sterren van mij.