Fuzzie, een boek om lief te hebben.

'Op een ochtend in april ontvangt Maisie een pakketje. Een kartonnen doosje met daarin een klein, wit, pluizig bolletje. Maisie houdt het bolletje even tegen haar wang.
‘Hé jij, ben je daar eindelijk?’ zegt het dan'.

Zo begint Fuzzie, het nieuwe boek van Hanna Bervoets
En meteen ben je als lezer heel erg nieuwsgierig naar wie of wat dit bolletje is en waar het vandaan komt en wat er de bedoeling van is; zeker wanneer het bolletje ook nog begint te praten en dingen zegt die op een hoge filosofische intelligentie wijzen en op een diepgaande kennis van de persoon bij wie het terechtgekomen is.

En dan komen we er - als lezer - stilaan achter dat niet alleen de eenzame Maisie zo'n bolletje heeft ontvangen maar dat nog meer eenzame, verdrietige mensen zo'n bolletje hebben ontvangen. De bolletjes hebben verschillende kleuren maar hebben één ding gemeen: ze blijken hun bezitters te kennen van haver tot gort en wat ze hen te vertellen hebben komt altijd precies op een moment waarop dat nodig is voor de ontvanger.

Via een sprookjesachtige schrijfstijl neemt Hanna Bervoets de lezer mee langs de levens van eenzame, verdrietige, onvoldane en door het leven teleurgestelde mensen.
Wij dringen, samen met hun bolletje, binnen in hun levenssfeer en mogen mee luisteren naar de filosofische, troostende woorden van hun persoonlijke bolletje.

Naarmate het boek vordert werd ik mij er meer en meer van bewust dat de woorden van de bolletjes ook wel de eigen innerlijke stemmetjes van de bezitters ervan kunnen zijn, en zelfs meer: alsof datgene wat zij vertellen uit mijn eigen innerlijke gedachtewereld ontsproten is.

Ik had dan ook tijdens het lezen van Fuzzie meermaals een aha-erlebnis. Het manuscript dat ik heb mogen lezen zit dan ook volgeplakt met gekleurde memorie stickertjes om zinnen en citaten te markeren die graag nog eens terug zal lezen om erover na te denken.

Maar eigenlijk had ik er nog wel veel meer stickertjes in willen kleven. Laat het er mij dus op houden dat Fuzzie op mijn nachtkastjes komt te liggen. de komende jaren, en dat ik er af en toe opnieuw in zal lezen, elke keer als ik behoefte heb aan de woorden van zo'n zacht, pluizig bolletje.

Fuzzie, van Hanna Bervoets, krijgt van mij dan ook de volle 5 sterren.