Lezersrecensie
Geen vrolijk boek
"Hij begon aan een sms’je, wiste het, begon aan een nieuw sms’je, wiste dat ook, en het derde sms’je dat hij intikte, verstuurde hij. Laat maar weten als je weer eens wat af wil spreken.
Dat was het beste wat hij had."
Hierboven staan de zinnen waarmee SCHULD eindigt. Vooral de laatste zin: 'Dat was het beste wat hij had', laten de troosteloosheid zien van de levens van de hoofdpersonen in dit boek: Cor, een mislukte would-be auteur en zijn broer Ron, een mislukte charmezanger die steeds 'vrouwen wil redden' en daardoor steeds dieper in de schuldenput en zelfs twee jaar in de gevangenis terecht komt. En dan is er ook nog diens zoon, Kevin, die een knap stel hersenen heeft maar die liever in de kleine criminaliteit duikt omdat hij meent dat hij daar in één klap schatrijk kan worden zonder veel moeite te doen. En dan is er ook nog Mo, die voortdurend die geld leent aan mensen zoals Ron en daarbij de rente zó laat oplopen - hij noteert alles in een beduimeld zwart notitieboekje - dat niemand zijn 'SCHULD' ooit kan aflossen. En last but not least, Sandra. Zij is jarenlang mishandeld door Mario - die is intussen dood, doodgeslagen - die nu haar heil zoekt bij Ron die twee jaar de bak indraaide voor de moord op Mario. Maar is hij ook echt SCHULDig?
Ik heb dit boek met veel belangstelling gelezen maar werd er niet vrolijk van. Eerder in tegendeel; de belevenissen van voornamelijk Ron en Kevin grepen me meermaals naar de strot. Het hele boek ademt een sfeer van troosteloosheid, van mensen die nooit een stap vooruitkomen in het leven en die zichzelf ook niet echt doelen stellen. Zij leven zonder écht te leven met een biertje in de hand aan de toog van een café of voor de tv voor een voetbalmatch.
Het boek is onderverdeeld in hoofdstukken die zich steeds weer op een andere datum [2013, 2015, 2006, 2008] en vanuit het gezichtspunt van één van de hoofdpersonen afspeelt. Daar raakte ik aanvankelijk wel wat van in de war en raakte ik meermaals de draad een beetje kwijt. Bij het eind kon ik dan wel het grote geheel zien.
De cover past goed bij het thema van het boek.....
Schuld krijgt van mij 3***
Dat was het beste wat hij had."
Hierboven staan de zinnen waarmee SCHULD eindigt. Vooral de laatste zin: 'Dat was het beste wat hij had', laten de troosteloosheid zien van de levens van de hoofdpersonen in dit boek: Cor, een mislukte would-be auteur en zijn broer Ron, een mislukte charmezanger die steeds 'vrouwen wil redden' en daardoor steeds dieper in de schuldenput en zelfs twee jaar in de gevangenis terecht komt. En dan is er ook nog diens zoon, Kevin, die een knap stel hersenen heeft maar die liever in de kleine criminaliteit duikt omdat hij meent dat hij daar in één klap schatrijk kan worden zonder veel moeite te doen. En dan is er ook nog Mo, die voortdurend die geld leent aan mensen zoals Ron en daarbij de rente zó laat oplopen - hij noteert alles in een beduimeld zwart notitieboekje - dat niemand zijn 'SCHULD' ooit kan aflossen. En last but not least, Sandra. Zij is jarenlang mishandeld door Mario - die is intussen dood, doodgeslagen - die nu haar heil zoekt bij Ron die twee jaar de bak indraaide voor de moord op Mario. Maar is hij ook echt SCHULDig?
Ik heb dit boek met veel belangstelling gelezen maar werd er niet vrolijk van. Eerder in tegendeel; de belevenissen van voornamelijk Ron en Kevin grepen me meermaals naar de strot. Het hele boek ademt een sfeer van troosteloosheid, van mensen die nooit een stap vooruitkomen in het leven en die zichzelf ook niet echt doelen stellen. Zij leven zonder écht te leven met een biertje in de hand aan de toog van een café of voor de tv voor een voetbalmatch.
Het boek is onderverdeeld in hoofdstukken die zich steeds weer op een andere datum [2013, 2015, 2006, 2008] en vanuit het gezichtspunt van één van de hoofdpersonen afspeelt. Daar raakte ik aanvankelijk wel wat van in de war en raakte ik meermaals de draad een beetje kwijt. Bij het eind kon ik dan wel het grote geheel zien.
De cover past goed bij het thema van het boek.....
Schuld krijgt van mij 3***
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Francine Herrebaut
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
