Stokpaarden en een bibliotheek

Isra en Sara zijn dol op stokpaard rijden. Ze hebben elk hun eigen stokpaard. Elk met een eigen karakter, net als een echt paard. Eigenlijk moet Isra vroeg naar huis, om te helpen oppassen op haar broertjes en zusjes, maar ze doet alsof ze huiswerk maakt met Sara en zo kan ze steeds tot haar wekker gaat even genieten van buiten met Sara spelen. Maar als ze op een dag thuis komt, heeft moeder de kast leeggeruimd, die de stal was voor haar stokpaard. En dus moeten Sara en Isra op zoek naar een nieuwe stal. En daar speelt de bibliotheek een grote en wat mij betreft geweldige rol in.
Je merkt bij het lezen dat het boek vertaald is. Het taalgebruik is soms wat sober. Maar het verhaal maakt veel goed. De gezinnen van de twee meisjes hebben duidelijk niet veel te besteden, maar dat ligt er niet dik bovenop in het verhaal. Ze gaan samen op zoek naar een goede oplossing en daar is een mooie rol voor de bibliotheek weggelegd. De vriendinnen geven niet snel op. Uiteindelijk krijgen ze het voor elkaar om ook andere kinderen enthousiast te maken voor hun hobby. Al met al is het een warm en vrolijk verhaal, over een hobby die steeds populairder wordt en ook toegankelijk is voor kinderen die geen paardrijles kunnen betalen.