Een echte klassieker (#2024-03)

Dit is mijn vierde boek dat ik van Umberto Eco lees. Het is voor mij één van de betere. Waarom dat is? Wel dit handelt over een stuk geschiedenis van de 13e eeuw, in de tijd dat er 2 pausen waren, één in Rome en één in Alexandrië/Istanbul en dan nog een 'concurrerende keizer: Frederik. De hoofdpersoon Baudolino is een zoon van een eenvoudige familie uit Italië. Door een toeval ontmoet hij de keizer en door zijn oprechtheid en dus ook zijn directheid, zeggen waar het op staat, valt hij in goede aarde bij de keizer. Eindelijk iemand die de keizer niet naar de mond praat, wat een verademing is voor de keizer. Baudolino wordt de persoonlijk adviseur van de keizer. De rode draad in dit verhaal is de zoektocht , reis, naar het land van Johannes Presbyter, in het verre oosten. Dit is zeker in die tijd een reis zonder einde, ze doen er vele jaren over. Onderweg ondergaan ze vele verschrikkingen, maar ook heel interessante ontmoetingen. Het is inderdaad zoals de flaptekst vermeldt, een spel met de historische gegevens. Het is uiteraard fictie, maar er zijn veel elementen vanuit de historische werkelijkheid gebruikt om tot dit interessant boek te komen.