Lezersrecensie
Van de stad naar de provincie
De ik figuur Pietro gaat in eerste instantie met zijn ouders op vakantie naar de bergen van Grana. Dit doen ze om de drukte van de stad te ontvluchten en bij te komen in de natuur. Hij ontmoet daar een leeftijdgenoot, Bruno, een echte provincie jongen die voor de koeien zorgt.
Er ontstaat langzaam maar zeker een heel hechte vriendschap tussen die 2 jongens, zonder dat er sprake is van een liefdesrelatie (denk ik).
Vader van Pietro is voor zijn beroep chemicus, maar in zijn vakantie maakt is hij een natuurmens en maakt lange wandelingen in de bergen. Later neemt hij ook Pietro mee. Tijdens de wandelingen wordt er bijna niet gesproken en kijkt vader ogenschijnlijk nauwelijks om naar zijn zoon of hij wel kan volgen. Ook tussen de 2 jongens wordt nauwelijks gesproken.Toch groeit de band in beide relaties.
Heel mooi beschreven, goed uitgewerkte personages. Met voor mij de boodachap dat er ook in deze hectische wereld nog rust bestaat.
Er ontstaat langzaam maar zeker een heel hechte vriendschap tussen die 2 jongens, zonder dat er sprake is van een liefdesrelatie (denk ik).
Vader van Pietro is voor zijn beroep chemicus, maar in zijn vakantie maakt is hij een natuurmens en maakt lange wandelingen in de bergen. Later neemt hij ook Pietro mee. Tijdens de wandelingen wordt er bijna niet gesproken en kijkt vader ogenschijnlijk nauwelijks om naar zijn zoon of hij wel kan volgen. Ook tussen de 2 jongens wordt nauwelijks gesproken.Toch groeit de band in beide relaties.
Heel mooi beschreven, goed uitgewerkte personages. Met voor mij de boodachap dat er ook in deze hectische wereld nog rust bestaat.
2
Reageer op deze recensie