Voorbarige conclusies

Dit was voor mij de kennismaking met het werk van Renate Dorrestein. Het was in ieder geval de moeite waard, makkelijk leesbaar. Haar stijl is toegankelijk en bijzonder. Is dit boek tekenend voor haar aanpak? Daar kan ik na één boek natuurlijk niet over oordelen. In ieder geval vond ik dat origineel. De familie Paagmanbestaat uit Vader Axel, dochter Josefien en de tweede vrouw van Axel Claire. De ex van Axel, Henriette heeft een nieuwe relatie met Rogier waarmee ze 2 kinderen heeft. Josefien verkiest haar biologische moeder nog altijd boven haar stiefmoeder. Het boek is in drie delen opgedeeld, waarbij van de drie hoofdpersonen Claire, Axel en Josefien de kijk op de belangrijke gebeurtenissen wordt belicht. Claire zou samen met Axel naar Engeland varen (;-)) alwaar ze gehuldigd zou worden voor haar bijzonder quilts (lapjesdekens, al mag je dat van de beoefenaars natuurlijk niet zeggen). Vlak voor het vertrek krijgen Claire en Axel een hoogoplopende ruzie over een notitie in Claires agenda die Axel bij toeval tegenkomt. Het gaat om een afspraak van enkele jaren terug bij een abortus kliniek. Dit is eigenlijk het belangrijkste aspect waardoor de drie hoofdpersonen enkele weken een conflict hebben met elkaar. Op basis van enkele gegevens trekken ze alle drie een te voorbarige conclusie waardoor het conflict alleen maar verder escaleert. Uiteindelijk komt het op het einde weer wel op zijn pootjes terecht. Voor mij was de belangrijkste boodschap van Renate, trek niet te snel je conclusies, praat er meteen open en eerlijk over, dat voorkomt een hoop ellende.