Hebban recensie
Krachtig
prachtig boek,Chourmo is het tweede deel uit Izzos trilogie over Marseille. Het eerste deel, Teringzooi, was een uitgesproken zwartgallig boek dat ik desondanks vol overtuiging vier sterren gaf. Toch begon ik een beetje angstig aan Chourmo, bang dat de nieuwe portie ellende onoverkomelijk zou blijken. Gelukkig was dat niet het geval. Chourmo is prachtig en toegankelijk geschreven, spannend met verrassende wendingen, geëngageerd zonder opdringerigheid en het vereist aanzienlijk minder intellectuele inspanning dan Teringzooi.
Fabio Montale nam ontslag uit het politiekorps van Marseille. Hij leidt een bijna idyllisch leven: ontbijt met zicht op zee, bemoederd worden door buurvrouw Honorine, kaarten in het café van Fonfon. De ellende uit Teringzooi raakt stilaan op de achtergrond. Maar dan duikt nicht Gélou op. Haar jongste zoon Guitou is weggelopen. Hij kreeg heibel met zijn stiefvader omdat hij verliefd werd op Naïma, een Algerijns meisje. Waarschijnlijk is Guitou bij haar in Marseille. Zou Fabio, die de buitenwijken van de havenstad kent als zijn broekzak, alsjeblieft haar zoon willen opsporen?
Fabio kan zijn knappe nicht niets weigeren. Maar net voor hij Naïmas familie wil bezoeken, wordt straathoekwerker Serge voor zijn ogen neergeschoten. Fabio werkte vroeger met hem samen. Waarom was Serge de laatste tijd zo geïnteresseerd in moslimfundamentalisten? Waarom volgen twee zware jongens plots het doen en laten van Fabio? Wat heeft de onsympathieke commissaris Pertin er mee te maken? Willens nillens raakt Fabio verstrikt in een spannende intrige met een onverwachte ontknoping.
Chourmo is een krachtig boek met een krachtige titel. Hoewel de Nederlandse uitgever aanvankelijk opteerde voor Gajes, is het toch de Franse titel Chourmo die op de cover prijkt. Chourmo is niet te vertalen. Het is een provençaals woord dat de plaats aanduidde waar boeven zaten die tot de galeien waren veroordeeld. Later werd het meer figuurlijk gebruikt, als een term om de solidariteit aan te duiden tussen hen die in hetzelfde schip zitten. Het boek laat je niet onberoerd. Het zindert nog een hele tijd na.
Fabio Montale nam ontslag uit het politiekorps van Marseille. Hij leidt een bijna idyllisch leven: ontbijt met zicht op zee, bemoederd worden door buurvrouw Honorine, kaarten in het café van Fonfon. De ellende uit Teringzooi raakt stilaan op de achtergrond. Maar dan duikt nicht Gélou op. Haar jongste zoon Guitou is weggelopen. Hij kreeg heibel met zijn stiefvader omdat hij verliefd werd op Naïma, een Algerijns meisje. Waarschijnlijk is Guitou bij haar in Marseille. Zou Fabio, die de buitenwijken van de havenstad kent als zijn broekzak, alsjeblieft haar zoon willen opsporen?
Fabio kan zijn knappe nicht niets weigeren. Maar net voor hij Naïmas familie wil bezoeken, wordt straathoekwerker Serge voor zijn ogen neergeschoten. Fabio werkte vroeger met hem samen. Waarom was Serge de laatste tijd zo geïnteresseerd in moslimfundamentalisten? Waarom volgen twee zware jongens plots het doen en laten van Fabio? Wat heeft de onsympathieke commissaris Pertin er mee te maken? Willens nillens raakt Fabio verstrikt in een spannende intrige met een onverwachte ontknoping.
Chourmo is een krachtig boek met een krachtige titel. Hoewel de Nederlandse uitgever aanvankelijk opteerde voor Gajes, is het toch de Franse titel Chourmo die op de cover prijkt. Chourmo is niet te vertalen. Het is een provençaals woord dat de plaats aanduidde waar boeven zaten die tot de galeien waren veroordeeld. Later werd het meer figuurlijk gebruikt, als een term om de solidariteit aan te duiden tussen hen die in hetzelfde schip zitten. Het boek laat je niet onberoerd. Het zindert nog een hele tijd na.
1
Reageer op deze recensie
