Lezersrecensie
De moeder aller Nowhere Man-missies
Bij het horen van de naam Evan Smoak, het bekende seriepersonage van de populaire Amerikaanse auteur Gregg Hurwitz (1973) zal het hart van menig liefhebber van de echte actiethriller sneller gaan slaan. Na de eerdere successen Orphan X, De nergensman en De rekruut komt Evan in het nieuwe avontuur, De president, pas echt voor een uitdaging te staan.
Als in de hoogste kringen wordt besloten dat alle overgebleven Orphans uit de weg moeten worden geruimd kan Evan (Orphan X) niet anders dan besluiten terug te vechten. Hij moet het daarbij opnemen tegen de man, die grondlegger was van het Orphan project, Jonathan Bennett. Het grootste probleem is dat Bennett tegenwoordig president van de Verenigde Staten is en daarmee een van de best beveiligde personen ter wereld.
President Bennett laat de aanval van Evan natuurlijk niet onbeantwoord en besluit een van de gevaarlijkste criminelen vrij te laten uit de gevangenis: Orphan A. Het moge duidelijk zijn, dat dit tot het nodige geweld zal leiden, waarbij de belangrijkste is wie er aan het langste eind zal trekken in deze ‘moeder aller Nowhere Man-missies’.
Zonder overdrijven zou je De president een topper binnen het thrillergenre kunnen noemen. Gregg Hurwitz heeft een bijzonder knap en bovenal origineel verhaal op de markt gebracht. Een verhaal, dat bol staat van de echte spanning, uitgevoerd door perfect uitgewerkte personages. Een aantal personages kennen we al uit de eerdere delen, maar deze zorgen ook hier weer voor de verrassende plotwendingen, die de lezer tot het eind aan toe bij de les houdt. Ook maken we kennis met enkele nieuwe personages, welke zonder meer ook hun steentje bijdragen aan de kwaliteit van dit verhaal.
Een speciale vermelding verdient de uitwerking van het karakter van de president. Uit alles blijkt, dat Hurwitz door hoogstaand onderzoek de rol van Jonathan Bennett niet alleen geloofwaardig, maar zeer zeker ook indringend op het papier heeft weten te krijgen. Hiervoor verdient de auteur heel veel respect.
Samenvattend kun je zeggen dat de lezer, die bekend is met het werk van Gregg Hurwitz ook zeker zal genieten van De president. En de kans is heel groot dat de enkeling, die zijn werk nog niet kent na het lezen van De president verkocht zal zijn.
Tot slot is mijn persoonlijke verzoek aan Gregg Hurwitz: ‘Give us more!’
Als in de hoogste kringen wordt besloten dat alle overgebleven Orphans uit de weg moeten worden geruimd kan Evan (Orphan X) niet anders dan besluiten terug te vechten. Hij moet het daarbij opnemen tegen de man, die grondlegger was van het Orphan project, Jonathan Bennett. Het grootste probleem is dat Bennett tegenwoordig president van de Verenigde Staten is en daarmee een van de best beveiligde personen ter wereld.
President Bennett laat de aanval van Evan natuurlijk niet onbeantwoord en besluit een van de gevaarlijkste criminelen vrij te laten uit de gevangenis: Orphan A. Het moge duidelijk zijn, dat dit tot het nodige geweld zal leiden, waarbij de belangrijkste is wie er aan het langste eind zal trekken in deze ‘moeder aller Nowhere Man-missies’.
Zonder overdrijven zou je De president een topper binnen het thrillergenre kunnen noemen. Gregg Hurwitz heeft een bijzonder knap en bovenal origineel verhaal op de markt gebracht. Een verhaal, dat bol staat van de echte spanning, uitgevoerd door perfect uitgewerkte personages. Een aantal personages kennen we al uit de eerdere delen, maar deze zorgen ook hier weer voor de verrassende plotwendingen, die de lezer tot het eind aan toe bij de les houdt. Ook maken we kennis met enkele nieuwe personages, welke zonder meer ook hun steentje bijdragen aan de kwaliteit van dit verhaal.
Een speciale vermelding verdient de uitwerking van het karakter van de president. Uit alles blijkt, dat Hurwitz door hoogstaand onderzoek de rol van Jonathan Bennett niet alleen geloofwaardig, maar zeer zeker ook indringend op het papier heeft weten te krijgen. Hiervoor verdient de auteur heel veel respect.
Samenvattend kun je zeggen dat de lezer, die bekend is met het werk van Gregg Hurwitz ook zeker zal genieten van De president. En de kans is heel groot dat de enkeling, die zijn werk nog niet kent na het lezen van De president verkocht zal zijn.
Tot slot is mijn persoonlijke verzoek aan Gregg Hurwitz: ‘Give us more!’
1
Reageer op deze recensie
