Lezersrecensie
Tegelse oorlogskronieken soms akelig actueel
Een Europese dictator met expansiedrift, vluchtelingen die hun heil in Nederland zoeken en een overheid die oproept tot het samenstellen van noodpakketten. Je vindt ze allemaal terug in Oorlogskronieken Tegelen - Steyl: 1939 - 1945. Ze zouden echter ook zo maar kunnen langskomen in het nieuws van vandaag. Het boek voelt daardoor soms akelig actueel.
Schrijver Willem Kurstjens (Belfeld, 1952) heeft minutieus monnikenwerk verricht in zijn onderzoek naar en verslaglegging van de Tegelse oorlogsjaren. Hierin is hij bijgestaan door co-auteurs Sjeng Ewalds en Geert Konings.
Het drietal schotelt de lezer een overzichtelijke kroniek voor, verdeeld in zeven hoofdstukken die elk één oorlogsjaar behandelen. Na een korte samenvatting van het dagelijks leven in Tegelen en Steyl, volgen in chronologische volgorde de belangrijkste gebeurtenissen van dat jaar. Inleiding, epiloog, bronnenlijst, namenregister en talrijke noten en illustraties maken het overzicht compleet. Dat er links en rechts wat typ- en taalfoutjes de tekst binnensluipen en er spaties verdwijnen en verschijnen op onverwachte plaatsen, zij de schrijvers vergeven.
Lokale oorlogsdagboeken vormen de belangrijkste bron voor de kroniek. Daardoor verneemt de lezer uit de eerste hand hoe de Tegelenaren na de capitulatie van 15 mei 1940 hun dagelijks leven zo goed en zo kwaad mogelijk weer oppakken: ‘Het is duidelijk wie de baas is,’ aldus de auteurs, ‘maar veel mensen ervaren het Duitse gezag niet als knellend.’
Dat verandert wanneer de bezetter vanaf 1941 meer en meer zijn ware gezicht laat zien. De dagboekschrijvers ondervinden dit aan den lijve: fietsen worden ingevorderd, radio’s verboden en mannen moeten aan het werk in Duitsland. Vooral in de laatste drie oorlogsmaanden, wanneer de overkant van de Maas is bevrijd en Tegelen en Steyl tot frontgebied degraderen, voel je als lezer de angst, honger en toenemende wanhoop van de bevolking. Je haalt dan ook opgelucht adem wanneer op 2 maart 1945 de Amerikaanse tanks het dorp en de kronieken binnenrijden.
Schrijver Willem Kurstjens (Belfeld, 1952) heeft minutieus monnikenwerk verricht in zijn onderzoek naar en verslaglegging van de Tegelse oorlogsjaren. Hierin is hij bijgestaan door co-auteurs Sjeng Ewalds en Geert Konings.
Het drietal schotelt de lezer een overzichtelijke kroniek voor, verdeeld in zeven hoofdstukken die elk één oorlogsjaar behandelen. Na een korte samenvatting van het dagelijks leven in Tegelen en Steyl, volgen in chronologische volgorde de belangrijkste gebeurtenissen van dat jaar. Inleiding, epiloog, bronnenlijst, namenregister en talrijke noten en illustraties maken het overzicht compleet. Dat er links en rechts wat typ- en taalfoutjes de tekst binnensluipen en er spaties verdwijnen en verschijnen op onverwachte plaatsen, zij de schrijvers vergeven.
Lokale oorlogsdagboeken vormen de belangrijkste bron voor de kroniek. Daardoor verneemt de lezer uit de eerste hand hoe de Tegelenaren na de capitulatie van 15 mei 1940 hun dagelijks leven zo goed en zo kwaad mogelijk weer oppakken: ‘Het is duidelijk wie de baas is,’ aldus de auteurs, ‘maar veel mensen ervaren het Duitse gezag niet als knellend.’
Dat verandert wanneer de bezetter vanaf 1941 meer en meer zijn ware gezicht laat zien. De dagboekschrijvers ondervinden dit aan den lijve: fietsen worden ingevorderd, radio’s verboden en mannen moeten aan het werk in Duitsland. Vooral in de laatste drie oorlogsmaanden, wanneer de overkant van de Maas is bevrijd en Tegelen en Steyl tot frontgebied degraderen, voel je als lezer de angst, honger en toenemende wanhoop van de bevolking. Je haalt dan ook opgelucht adem wanneer op 2 maart 1945 de Amerikaanse tanks het dorp en de kronieken binnenrijden.
1
Reageer op deze recensie
