Lezersrecensie
Prettige SF met een opvallende titel
Dit boek met een beetje vreemde titel is een heuse sciencefictionroman. De karakters zijn ondergeschikt aan de beschrijving van de wereld en de uitleg van hoe het zo is gekomen. Een duidelijke hoofdpersoon ontbreekt, of het moet Kristina zelf zijn, maar die verschijnt pas tegen het einde. Sommige personages spreken in nogal encyclopedische taal. Toch zit de vaart er goed in.
In 2114 zijn door de temperatuurtoename en bijgevolg het stijgen van de zeespiegel grote delen van de Aarde nauwelijks meer bewoonbaar. Van de wereldeconomie is weinig over. In Schotland gaat het nog. Alick en Linn zijn als stagiairs betrokken bij het klonen van dieren. Vaak gaan hele kuddes door ziekte verloren.
Vluchtelingen worden slechts mondjesmaat toegelaten. De Belgische bibliothecaresse Heidi en haar jonge, doofstomme vriendin Jolien hebben geluk. In de verschrikkelijke Hooglandspelen passeren zij veilig het magnetische veld boven de hoge muur die om Schotland is gebouwd. Ze worden door Alick en Linn opgevangen.
De Russische kolonie op Jupiters ijsmaan Europa ontvangt geen transporten meer. Hun leider Leonid zint op wraak. Hij wil de macht op Aarde overnemen en dreigt met dodelijke bacteriebommen. Zijn zoon Lev raakt intussen in de ban van een foto van het model Kristina Pimenova, ooit bekend als het mooiste meisje ter wereld. Hij denkt dat het een recente foto is en wil haar ontmoeten.
Jolien herkent het meisje uit een boek dat Heidi had meegenomen. Linn verzint een list om Leonid te stoppen. Er staat immers een wassen beeld van Kristina in Madame Tussauds, met echt haar. Natuurlijk is het klonen van mensen strikt verboden...
Hoewel het boek hier en daar niet helemaal logisch in elkaar steekt, vond ik het goed leesbaar. Het deed me denken aan sciencefiction van vroeger. En aan Kristina natuurlijk, die via mij een exemplaar heeft ontvangen. Het slot kwam een beetje snel.
Nederland komt er bij de Belgische schrijvers overigens slecht vanaf: de strijd tegen het water wordt verloren, en de bevolking - vooral die uit Rotterdam - vervalt tot barbarij.
In 2114 zijn door de temperatuurtoename en bijgevolg het stijgen van de zeespiegel grote delen van de Aarde nauwelijks meer bewoonbaar. Van de wereldeconomie is weinig over. In Schotland gaat het nog. Alick en Linn zijn als stagiairs betrokken bij het klonen van dieren. Vaak gaan hele kuddes door ziekte verloren.
Vluchtelingen worden slechts mondjesmaat toegelaten. De Belgische bibliothecaresse Heidi en haar jonge, doofstomme vriendin Jolien hebben geluk. In de verschrikkelijke Hooglandspelen passeren zij veilig het magnetische veld boven de hoge muur die om Schotland is gebouwd. Ze worden door Alick en Linn opgevangen.
De Russische kolonie op Jupiters ijsmaan Europa ontvangt geen transporten meer. Hun leider Leonid zint op wraak. Hij wil de macht op Aarde overnemen en dreigt met dodelijke bacteriebommen. Zijn zoon Lev raakt intussen in de ban van een foto van het model Kristina Pimenova, ooit bekend als het mooiste meisje ter wereld. Hij denkt dat het een recente foto is en wil haar ontmoeten.
Jolien herkent het meisje uit een boek dat Heidi had meegenomen. Linn verzint een list om Leonid te stoppen. Er staat immers een wassen beeld van Kristina in Madame Tussauds, met echt haar. Natuurlijk is het klonen van mensen strikt verboden...
Hoewel het boek hier en daar niet helemaal logisch in elkaar steekt, vond ik het goed leesbaar. Het deed me denken aan sciencefiction van vroeger. En aan Kristina natuurlijk, die via mij een exemplaar heeft ontvangen. Het slot kwam een beetje snel.
Nederland komt er bij de Belgische schrijvers overigens slecht vanaf: de strijd tegen het water wordt verloren, en de bevolking - vooral die uit Rotterdam - vervalt tot barbarij.
2
Reageer op deze recensie
