De sfeer, de sfeer

Twee keer gelezen, en twee keer genoten. Harrison voert enkele personages aan die net. niet aan de zelfkant van de samenleving leven, maar die daarin hun plaats niet vinden, drijvend van job naar betekenisloze baan, ergens in het bleke, sombere Engeland dat de auteur zo goed blijkt te kennen. Op de achtergrond gebeuren allerlei dingen, maar dat ontsnapt grotendeels aan de personages, die hun eigen leven proberen te leiden. Ontwikkelt zich de een of andere ramp? Is er een soort van invasie aan de gang? Zinkt de mensheid weg? We weten het niet. De personages zijn teveel bezig met zichzelf, om het echt te merken. En in die uitbeelding van mensen zonder ambities, voor wie het universum een onbereikbare plek is, munt Harrison uit. Hij schrijft ook wel heel andere boeken ('Light', bijvoorbeeld), maar het kleurloze leven in post-Tatcher Engeland is bij uitstek zijn territorium.