Lezersrecensie
Geweldig derde deel in de Landgoed Rosaville serie!
Het is 1946. Alix Rokebrand is wanhopig op zoek naar een koper voor Rosaville, het landgoed waar ze nooit had willen wonen. Haar moeder is overleden, haar vader zit in een interneringskamp voor NSB’ers en haar broer is vertrokken naar Canada. Alix staat er alleen voor. Totdat op een dag jeugdvriend Christiaan voor haar neus staat. Hij vertelt dat er geruchten gaan dat haar vader iets verborgen zou hebben in de ijskelder van het landgoed. Wanneer ze de ijskelder openbreken doen ze een schokkende vondst die veel vragen oproept. De zoektocht naar antwoorden confronteert Alix en Christiaan met hun eigen oorlogservaringen, waaraan ze beiden diepe littekens hebben overgehouden. Zal deze reis naar het verleden hun toekomst en hun vriendschap voor altijd veranderen?
In “de ijskelder” duiken we in het verleden van Rosaville en ontdekken we meer over de historie en de geheimen die schuilen op dit Nederlands landgoed. Het is het derde los te lezen deel uit de serie Landgoed Rosaville, geschreven door Karin Quint. Ondanks dat het los te lezen is, zou ik aanraden de boeken gewoon op volgorde te lezen, zo mis je geen informatie en voel je nog beter de sfeer deze serie uitstraalt. Je waant je tijdens het lezen weer helemaal op het landgoed, dit maal staat Alix centraal, de huidige eigenaresse. In tijden na de tweede wereldoorlog, die diepe indruk heeft gemaakt en zijn littekens heeft achtergelaten op zowel de mensen als op de omgeving. Je voelt dat de oorlog niet in ieders koude kleren is gaan zitten. Alix is een slimme, dappere en lieve vrouw, die net als de andere haar hoofd probeert boven water te houden. Je leest gedurende dit verhaal wat zij denkt en voelt en daardoor kun je je heel goed verplaatsen in haar personages en de keuzes die ze maakt. Je voelt gewoon zelf ook al die emoties die tijdens het verhaal opspelen en daardoor leeft je zo enorm met Alix, Christiaan en de andere personages mee.
Je leert vooral Alix en Christiaan steeds beter kennen en daardoor weten deze personages echt een plekje in je hart te veroveren. Je komt er langzaamaan achter wat ze precies meegemaakt hebben en waarom de oorlog zo’n impact heeft gemaakt. Hun verhaallijnen zijn ontzettend goed uitgewerkt, waardoor het verhaal nog veel meer diepgang heeft gekregen. Maar ook de andere bij-personages, met elk hun eigen verhaal, dragen hun steentje bij aan het grote geheel. Het is interessant verhaal dat je weet te raken en je bij blijft, ondanks dat het fictie is.
De schrijfstijl van Karen Quint is pakkend, vermakelijk, sfeervol, meeslepend en verslavend. Je leest dit boek in de kortste keren uit en wat is het toch fijn om weer rond te dwalen op landgoed Rosaville. Het verhaal is heel mooi in balans, er zijn zowel luchtige al serieuze gedeeltes en de verhaallijn loopt chronologische en rustig voort, precies op het juiste tempo. Het boek is nadat je gestart bent met lezen bijna niet meer aan de kant te leggen, omdat je gewoon moet weten hoe dit verhaal af gaat lopen voor Alix. Zal ze alle uiteindelijk antwoorden in haar zoektocht kunnen vinden? “De ijskelder” is een heerlijke roman met een goede dosis historie, geheimen en romantiek die heel mooi door het verhaal heen verweven zitten. Puur genieten vanaf de eerste tot aan de laatste pagina.
In “de ijskelder” duiken we in het verleden van Rosaville en ontdekken we meer over de historie en de geheimen die schuilen op dit Nederlands landgoed. Het is het derde los te lezen deel uit de serie Landgoed Rosaville, geschreven door Karin Quint. Ondanks dat het los te lezen is, zou ik aanraden de boeken gewoon op volgorde te lezen, zo mis je geen informatie en voel je nog beter de sfeer deze serie uitstraalt. Je waant je tijdens het lezen weer helemaal op het landgoed, dit maal staat Alix centraal, de huidige eigenaresse. In tijden na de tweede wereldoorlog, die diepe indruk heeft gemaakt en zijn littekens heeft achtergelaten op zowel de mensen als op de omgeving. Je voelt dat de oorlog niet in ieders koude kleren is gaan zitten. Alix is een slimme, dappere en lieve vrouw, die net als de andere haar hoofd probeert boven water te houden. Je leest gedurende dit verhaal wat zij denkt en voelt en daardoor kun je je heel goed verplaatsen in haar personages en de keuzes die ze maakt. Je voelt gewoon zelf ook al die emoties die tijdens het verhaal opspelen en daardoor leeft je zo enorm met Alix, Christiaan en de andere personages mee.
Je leert vooral Alix en Christiaan steeds beter kennen en daardoor weten deze personages echt een plekje in je hart te veroveren. Je komt er langzaamaan achter wat ze precies meegemaakt hebben en waarom de oorlog zo’n impact heeft gemaakt. Hun verhaallijnen zijn ontzettend goed uitgewerkt, waardoor het verhaal nog veel meer diepgang heeft gekregen. Maar ook de andere bij-personages, met elk hun eigen verhaal, dragen hun steentje bij aan het grote geheel. Het is interessant verhaal dat je weet te raken en je bij blijft, ondanks dat het fictie is.
De schrijfstijl van Karen Quint is pakkend, vermakelijk, sfeervol, meeslepend en verslavend. Je leest dit boek in de kortste keren uit en wat is het toch fijn om weer rond te dwalen op landgoed Rosaville. Het verhaal is heel mooi in balans, er zijn zowel luchtige al serieuze gedeeltes en de verhaallijn loopt chronologische en rustig voort, precies op het juiste tempo. Het boek is nadat je gestart bent met lezen bijna niet meer aan de kant te leggen, omdat je gewoon moet weten hoe dit verhaal af gaat lopen voor Alix. Zal ze alle uiteindelijk antwoorden in haar zoektocht kunnen vinden? “De ijskelder” is een heerlijke roman met een goede dosis historie, geheimen en romantiek die heel mooi door het verhaal heen verweven zitten. Puur genieten vanaf de eerste tot aan de laatste pagina.
1
Reageer op deze recensie