Recensie Een nagelaten bekentenis

Een knap geschreven boek. Wat betreft stijl en woordgebruik is het even wennen: het boek is immers meer dan een eeuw oud.
Het verhaal boeide genoeg om door te lezen, maar tegen het eind van het boek, was ik de hoofdpersoon helemaal beu. Gelukkig blinkt hij wel uit in zelfkennis: hij is inderdaad alles behalve een prettige persoon.
De sfeer is beklemmend en benauwd: je wordt meegesleept in de wereld van Willem Termeer en die wereld is klein en benepen, zijn gedachten en handelingen zijn misanthropisch, zwartgallig en negatief. Hij is alles behalve een prettig mens.
Ik vind het moeilijk om dit boek te beoordelen: enerzijds boeide het verhaal me, is het goed geschreven en wordt je helemaal in de wereld van de hoofdpersoon meegezogen. Anderszijds werd ik na verloop van tijd aardig humeurig van die persoon, maar dat voor elkaar krijgen is ook een prestatie. Het is een boek dat je nog wel even bij blijft, terwijl ik aan de andere kant naarmate het einde naderde, echt genoeg had van Willem Termeer.