Abnormale moeder-zoon verhouding

In het eerste hoofdstukje wordt stukje-bij-stukje duidelijk dat de vader van Mikael (9jr) verdronken is.
Zijn vader probeerde hem te redden uit zee en verloor daarbij het leven. Daarna lopen vele emoties door het boek, zoals hoop, boosheid, schuldgevoelens, verwijten en straffen. 
Het gezin; vader Birk, moeder Dora en Mikael wonen op een piepklein eilandje met nog een andere bewoner; de visser Karl. In totale afzondering wordt het leven verder geleefd, waarbij de jongen zich door zijn pubertijd heen moet worstelen, in combinatie met het verwerken van zijn verdriet.
Het boek eindigt in een climax waarin de steeds vreemder wordende moeder het onmogelijke van hem vraagt. Parallel aan dit verhaal loopt het verhaal waarin Mikael het jong van een meeuw probeert te dresseren en los te weken van zijn moeder. 
Het verhaal is mooi beeldend geschreven. De emoties zijn herkenbaar. Eigenlijk gebeurt er niet veel in het verhaal, maar tegelijkertijd gebeurt er in de hoofden van de personen wel erg veel.
Ik vond het een geloofwaardig verhaal, alleen de setting, op het kleine eilandje, is wel vreemd, maar geeft voor de lezer veel om over te fantaseren: Hoe zou dat leven zijn? Zo op jezelf aangewezen, kan je dat overleven?
Een aanrader, zeker voor mensen die psychologische processen graag lezen, maar ook zonder dat is het een mooi verhaal.