Originele sociale roman

Op het eerste gezicht is dit een liefdesverhaal, een verhaal van twee heel verschillende mensen die op het eerste gezicht iets voor elkaar voelen. Op het tweede gezicht is dit een roman die gaat over verschillen tussen mensen en tussen groepen rondom het Brexit-referendum in Groot-Britannie en over de dilemma’s in je hoofd als je toegeeft aan een onwaarschijnlijke liefde die geen toekomst kan hebben.

Lucy, 42 jaar, woont met haar twee kinderen in een blanke, gegoede wijk nadat haar echtgenoot vanwege zijn verslaving vertrokken is. Ze is een belezen lerares op een middelbare school. Joseph, 22 jaar, woont bij zijn zwarte moeder. Hij heeft geen opleiding en werkt als oppas en als voetbalcoach. Op zaterdag werkt hij bij de slagerij, waar Lucy elke zaterdag, met veel van haar roddelende buurtgenoten, haar vlees koopt. Beiden dromen van elkaar en als Lucy Joseph als oppas inschakelt blijkt de hunkering naar elkaar wederzijds. Maar kun je wel met elkaar in gesprek blijven, naar wie luister je als je moet stemmen, naar welke stem luister je als je je partner aan iemand wilt voorstellen? Lucy en Joseph hadden niet meer van elkaar kunnen verschillen.

Een origineel boek met een herkenbare tijdsgeest en thematiek. Het boek zit goed in elkaar. De schrijver weet personages herkenbaar neer te zetten zodat je als lezer de verschillen voelt als het gaat om leeftijd, ras en milieu. Het doet alleen soms wat oppervlakkig aan, waarbij ik me niet echt met de personages kan verbinden. Omdat ik me herinner hoe ik zelf heb gereageerd met de uitkomst van het referendum en de verkiezing van Trump, is dit voor mij een herkenbare periode. Ook leuk om dat in een boek te lezen.