Surrealistische beelden en verhalen

Het boek ‘Ik gaf je ogen en je keek in de duisternis’ staat in de shortlist Europese literatuurprijs 2025. Hebban organiseerde een leesclub met dit boek. De omschrijving op de achterzijde was veelbelovend. In 195 pagina’s beschrijft de auteur een dag, vanaf de dageraad tot de nacht. In die dag ligt een vrouw op sterven. Bij haar lees je over haar levende familie en terwijl rondom haar de overleden vrouwen verhalen over hun generationeel noodlot. Het leven van generaties vrouwen, hun verhalen, hun gezamenlijk koken, hun innerlijke strijd en de strijd in hun leven, alles komt bijna ongefilterd aan bod. Beschreven met zintuiglijke beelden, symbolen, donkere beelden en met oog voor details zie je elk dagdeel, elke locatie voor je ogen verschijnen. Het heden en verleden loopt vloeiend in elkaar over met surrealistische beelden, verweven met verhalen, een tijdsgeest vanuit het verleden met daar doorheen elementen uit het heden. Daardoor was het voor mij even zoeken om te begrijpen wat vanuit de overleden vrouwen komt, wat in het heden past en waar verteld wordt over vroeger. De beelden die gecreëerd worden vind ik sterk. Sommige beelden waren voor mij genieten maar sommigen waren ook grimmig en donker. De schrijfstijl geeft een soort cadans die wel prettig leest. Een bijzonder boekje dat bij mij wisselende gevoelens opriep.