Recht doen

Vol verwachting ben ik begonnen aan Tegenspraak, het boek dat gaat over twee jonge juristen die beginnen aan de RAIO opleiding. RAIO staat voor Rechterlijk ambtenaar in opleiding, zijnde een opleiding tot rechter of officier van justitie, welke in 2012 is afgeschaft.

Het boek start met een tenlastelegging in het heden, gaat daarna zes jaar terug in de tijd. Het kent daarna een chronologische opbouw, vanuit afwisselend het perspectief van Helena en dat van Oscar. Het verhaal gaat over hun stages totdat ze hun baan gaan uitvoeren, met uiteindelijk de zitting waar het boek mee start. Ik vond de opbouw goed te volgen. Het boek is geschreven met een vlotte pen. De korte hoofdstukken maken het makkelijk leesbaar. Soms gaat het wel over juridisch denken en dat lees je ook terug. Er komen vooral stage-ervaringen in terug die los van elkaar lijken te staan, maar die terugkijkend, vooral de ontwikkeling of strijd van Oscar en Helena raken. Dat is vooral beschrijvend en wat afstandelijk geschreven. Daarmee raak je minder deelgenoot van de personages. Er zijn wel stukjes zichtbaar van wie Helena en Oscar zijn, van waar ze last van hebben, waar ze hun kracht vinden en van wie ze willen worden. Echter niet diepgaand en hoofdzakelijk binnen de rechtswereld. Daarmee zie ik dit boek toch vooral als een verslag van hun identiteitsontwikkeling in het juridisch vak. In die zin lijkt het een coming-of-age.

Op de achterflap wordt gesproken over de toeslagenaffaire. Deze komt in flarden terug in het boek. Wie hoopt dat dit boek recht doet aan dit onderwerp, komt bedrogen uit. Ook tav de grenzen en mogelijkheden van het rechtssysteem gaat het over een kleine selectie, wat ook niet anders kan in 300 pagina’s.

Ik vind dat de auteurs wat mogelijkheden hebben liggen. Desondanks is het een goed leesbaar boek en vond ik het wel leuk om te lezen hoe Helena en Oscar via zelfspraak komen tot recht-doen, zowel aan zichzelf als aan hoe ze hun werk uiteindelijk vormgeven.