Steamy begin van trilogie maakt nieuwsgierig naar tweede deel

De Amerikaanse Kate Stewart heeft inmiddels al 26 boeken op haar naam staan en ze gaan in haar thuisland als warme broodjes over de toonbank. Met de ‘Ravenhood’-serie waarvan Vlucht, in de vertaling van Ans van der Graaff, het eerste deel is, hoopt ze ook de Nederlandse markt te veroveren.

Cecilia Horner, de ik-persoon in het boek, stemt erin toe om een jaar bij haar vader, die ze amper kent, te gaan wonen en in zijn fabriek te werken. Als tegenpresentatie zal hij haar collegegeld betalen en belooft hij haar een klein fortuin. Omdat ze daarmee haar moeder financieel kan ondersteunen, heeft ze daar wel een jaartje van haar leven voor over. Als dochter van de baas maakt ze in de fabriek geen vrienden en een eenzaam jaar lijkt haar lot totdat de aantrekkelijke Sean haar introduceert bij Ravenhood: een hechte vriendengroep van mannen die volgens hun eigen regels leven en allemaal dezelfde tatoeage van een raaf hebben. De vonken spatten er al snel vanaf tussen Sean en Cecilia, maar ook de mysterieuze Dominic laat haar niet onberoerd. Als ze uiteindelijk toegeeft aan haar overwelmende gevoelens laat ze zich meeslepen in een zinderende driehoeksverhouding.

De schrijfstijl van Stewart kenmerkt zich door gemakkelijk leesbaar taalgebruik en soepele zinnen. Terwijl ze vakkundig de seksuele spanning tussen Sean en Cecilia, met als apotheose het moment dat ze met elkaar in bed belanden, opbouwt tekent ze tegelijkertijd een onderhuidse broeierige sfeer die door het hele boek aanwezig blijft. Na de eerste vrijpartij zijn de erotische scènes een logisch vervolg en die worden op geen enkel moment platvloers verwoord. Dat geldt eveneens voor de prikkelende en sensule interactie tussen Cecilia en Dominic die daartussendoor speelt. Omdat de seksuele escapades, overigens perfect passend binnen het New Adult-genre, door het hele boek de boventoon blijven voeren, krijg je weinig informatie over het inhoudelijke verhaal dat zich voornamelijk op de achtergrond afspeelt. Wat dat betreft blijf je in dit eerste deel behoorlijk op je honger zitten, want de kleine hints die de auteur weggeeft werpen meer vragen dan antwoorden op. Het vergt dus geduld van de lezer voordat daar iets meer duidelijkheid over is. Als je houdt van smaakvol omschreven steamy scènes is dat allesbehalve een straf.

Omdat de gebeurtenissen worden verteld vanuit het perspectief van Cecilia blijft onduidelijk wat precies de drijfveer van zowel Sean als Dominic is om vriendschap met haar te sluiten. Is het alleen seksuele aantrekkingskracht of wordt ze als pion in de schimmige plannen van Ravenhood, die als een rode draad door het verhaal gaan, gebruikt? Behalve dat duidelijk wordt dat Ravenhood niet zomaar een hechte vriendengroep is en qua hiërarchie overeenkomsten met de georganiseerde misdaad vertoont (inclusief de bijbehorende plichten), laat de auteur je ook daarin in het ongewisse.

Het is een gemis dat Stewart in dit deel het karakteriseren van haar personages verwaarloost. Cecilia is daarop de positieve uitzondering, als de auteur haar laat worstelen met haar gevoelens. Door de juicy scènes krijg je in eerste instantie een beeld van een wat naïef personage dat zich volledig laat inpakken. Een mening die je gaandeweg bijstelt als ze, zeker in de eindfase, wel pit krijgt waardoor ze als personage interessant blijft. Het maakt in ieder geval benieuwd of ze in de volgende delen deze groei en ontwikkeling verder doorzet, iets wat je volkomen mist bij Sean en Dominic. Ondanks dat hun achtergrond je uitermate intrigeert, geeft de auteur daar weinig over prijs en blijf je bijvoorbeeld zitten met de prangende vraag waarom de afgestudeerde Dominic, die trouwens nogal eenzijdig wordt neergezet als stugge, duistere ‘bad boy’ die houdt van een goede joint, als automonteur werkt.

Kortom: mysterie alom. Stewart maakt je hiermee, ondanks de vooralsnog flinterdunne verhaallijn, meer dan nieuwsgierig naar het volgende deel in de serie om antwoord op je vragen te krijgen. Hopelijk een verhaal waarin de steamy scènes en de inhoudelijk verhaallijn beter in balans zijn en met meer aandacht voor de karakterisering en ontwikkeling van de personages.