Lezersrecensie
Gruwelijk barok
Ben Creed, pseudoniem van twee voor mij onbekende auteurs heeft met Een dodelijk spoor, een spannende thriller geschreven. Het boek past bij boeken van Tom Rob Smith, Martin Cruz Smith (Gorki Park), de inspecteur Pekkala serie van Sam Eastwell, maar is qua toon nog donkerder.
Het bij vlagen inktzwarte verhaal speelt zich af in 1951 in het voormalige Leningrad, nu Sint-Petersburg. Het beleg van 900 dagen door het Duitse leger tijdens de Tweede Wereldoorlog en de gevolgen hiervan waart nog als een spook rond in de straten en geesten van de mensen. Stalin, de corruptie van zijn niets ontziende ministers en milities regeren met harde hand. De voormalige fijnbesnaarde Rossel is een van de militieleden. Door gruwelijke omstandigheden is hij van talentvolle musicus ‘omgeschoold’ naar luitenant bij de volksmilitie.
Het verhaal is te vergelijken met een ingewikkelde muzikale compositie. Maar dan gevuld met overwegend donkere stukken. En toch, schrijft Ben Creed er heerlijk op los met barokstijl. De koude, gure ambiance brengt ons bij vijf verminkte lijken, een bevroren meer waarover heen gereden moet worden, bij duistere priesters onder de grond, in martelkamers waar toch uit ontsnapt kan worden, in een oud Russisch vliegtuig met een aantrekkelijke pilote, in de beste concertzalen, in de studeerkamer van Beria en ga maar door.
Wie hier van houdt, heeft hiermee een boek om je vingers bij af te likken. Al is deze laatste metafoor ook dubbelzinnig en een triest element in het levensverhaal van luitenant Rossel.
Natuurlijk, het is allemaal ongeloofwaardig, overdone en te barok. Misschien zijn er te veel zijwegen en te weinig nuance… En toch, dit intelligente debuut uit 2021 smaakt absoluut naar meer. Gezien de inmiddels ontstane situatie rondom Oekraïne zit een vervolg rondom luitenant Rossel er voorlopig mogelijk niet in. Ondanks deze trieste realiteit, heb ik me in deze fictieve wereld (gebaseerd op de historische werkelijkheid) uitstekend vermaakt.
Vier stevige sterren. Bij een eventueel vervolg met iets minder barok, en dezelfde intensiteit kunnen de vijf sterren in zicht komen.
Het bij vlagen inktzwarte verhaal speelt zich af in 1951 in het voormalige Leningrad, nu Sint-Petersburg. Het beleg van 900 dagen door het Duitse leger tijdens de Tweede Wereldoorlog en de gevolgen hiervan waart nog als een spook rond in de straten en geesten van de mensen. Stalin, de corruptie van zijn niets ontziende ministers en milities regeren met harde hand. De voormalige fijnbesnaarde Rossel is een van de militieleden. Door gruwelijke omstandigheden is hij van talentvolle musicus ‘omgeschoold’ naar luitenant bij de volksmilitie.
Het verhaal is te vergelijken met een ingewikkelde muzikale compositie. Maar dan gevuld met overwegend donkere stukken. En toch, schrijft Ben Creed er heerlijk op los met barokstijl. De koude, gure ambiance brengt ons bij vijf verminkte lijken, een bevroren meer waarover heen gereden moet worden, bij duistere priesters onder de grond, in martelkamers waar toch uit ontsnapt kan worden, in een oud Russisch vliegtuig met een aantrekkelijke pilote, in de beste concertzalen, in de studeerkamer van Beria en ga maar door.
Wie hier van houdt, heeft hiermee een boek om je vingers bij af te likken. Al is deze laatste metafoor ook dubbelzinnig en een triest element in het levensverhaal van luitenant Rossel.
Natuurlijk, het is allemaal ongeloofwaardig, overdone en te barok. Misschien zijn er te veel zijwegen en te weinig nuance… En toch, dit intelligente debuut uit 2021 smaakt absoluut naar meer. Gezien de inmiddels ontstane situatie rondom Oekraïne zit een vervolg rondom luitenant Rossel er voorlopig mogelijk niet in. Ondanks deze trieste realiteit, heb ik me in deze fictieve wereld (gebaseerd op de historische werkelijkheid) uitstekend vermaakt.
Vier stevige sterren. Bij een eventueel vervolg met iets minder barok, en dezelfde intensiteit kunnen de vijf sterren in zicht komen.
5
2
Reageer op deze recensie