Reddingsboei

Jan Vantoortelboom heeft met de roman Mauk een duistere puzzel gecreëerd. Gedurende het lezen groeit het onbehagen bij de lezer. Wat is er precies gebeurd?

Door die bij vlagen heerlijke Vlaamse tongval is het oplossen van de puzzel extra lastig. Ook de keuze voor de metaforen zoals ‘het Westen’ en het verhaal dat de hoofdpersoon in zijn fantasie creëert met de verzonnen personages bemoeilijken weliswaar het vinden van de puzzelstukjes die passen. Het vergt doorzettingsvermogen voor de lezer. Maar, het levert uiteindelijk ook een indrukwekkend en uniek verhaal op.

Herkenbaar was voor mij was dat het creëren van een parallelle wereld enerzijds je tot redding kan zijn. Wederom blijkt de fantasie een overlevingsstrategie te zijn voor in dit geval het kind van de rekening. Het thema van mishandeling en traumatische jeugd en hoe dit te overleven krijgt houvast door het doorlopende verhaal in jezelf als vluchtheuvel.
De boeken van Karl May en de personages Mauk en Henri ‘helpen’ de getormenteerde hoofdpersoon het onzegbare toch te zeggen.

‘Er staat iets wat ik je moet vertellen. Er staat daar een boekje tussen berkenplankjes bovenaan.’ (P. 182)

Aan de andere kant: kun je als getraumatiseerde weer terugkomen uit die verzonnen wereld, die je schuiplaats is? Wil Mauk, de hoofdpersoon wel terug sinds hij zijn meest geliefde kwijt is geraakt?

Tussen de regels word je het trieste verloop van een jeugd gewaar met een dramatische ontknoping. En toch, schittert tussen de regels toch nog licht door. Er is namelijk een reddingsboei!

Bijzonder knap geconstrueerd door deze talentvolle Vlaamse schrijver. Hij heeft meerdere romans geschreven waarin vaak trauma’s centraal staan. Zoals Meester Mitrailette en De verzonken jongen.

Wie bereid is om te puzzelen en geniet van de stilistische pen van een begenadigd schrijver: lees dit inmiddels bekroonde boek. Het zal je niet loslaten. Sterker nog: na het uiteindelijke ‘weten’ wil je opnieuw beginnen met lezen.

Vijf sterren.