Schuilen voor huiselijk geweld

Billy gaat er na de zoveelste kletterende ruzie tussen zijn moeder (Grace) en stiefvader (Jeff) vandoor. Hij besluit zich te verstoppen in een bunker op het verlaten Allerzielen-kerkhof. Daar ontmoet hij een oude man, die de graven onderhoudt. In ruil voor Billy’s hulp, geeft hij de jongen te eten, en belooft hij niemand te zeggen dat hij hier is. Intussen beseft Grace dat Billy weg is. Ze wil hem koste wat het kost terugvinden, en moet daarvoor haar eigen angsten opzijzetten. Het wordt een innerlijke reis waarin ze de kracht moet vinden om anderen om hulp te vragen en haar noodlottige situatie te keren.

‘De Schuilplaats’ is een klein boekje en is voorzien van donkere, sobere tekeningen, die goed passen bij de zware thema’s van het verhaal. Ook de setting heeft een symbolische waarde. Billy voelt zich namelijk vreemd
verbonden met het kerkhof en de onverzorgde graven. Hij vraagt zich af of ze net zo erg vergeten zijn als hij. Het kerkhof staat dan ook centraal voor zijn eigen gemis. Hij mist zijn moeder en de tijd die ze samen doorbrachten voor Jeff in hun leven kwam. Door de aanwezigheid van zijn gewelddadige stiefvader, is Billy zelf een beetje een geest geworden. Zijn aanwezigheid is amper zichtbaar in het huis waar hij woont – geen foto’s, geen rommelige kamer, niemand uit de buurt die hem kent…

Een scène die me persoonlijk is bijgebleven, is die van het engelenbeeld. Wanneer Billy op het kerkhof de beelden schoonmaakt, komt hij aan het beeld van een engel voorbij. Het beeld zit onder het mos, en hij besluit het schoon te maken. Dit is een symbolisch gebaar – de engel kunnen we opvatten als zijn moeder – die altijd een gelukkige persoon was, maar onder het vuil van de relatie met Jeff bedolven is geraakt.

‘De Schuilplaats’ is een ontroerend verhaal, met een schrijnende en realistische weergave van hoe het er helaas in heel wat gezinnen aan toe gaat. Tegelijkertijd is het een hoopvol boek, met een magisch einde, waarin liefde zegeviert. Een pareltje!