Een origineel feelgood verhaal met een groot hart voor de Waddenzee

Mia werkt als verzorger bij de zeehondenopvang. Als dochter van een wereldberoemde zeebioloog worstelt ze met de verwachting om hetzelfde pad als haar beroemde vader te volgen. Tijdens haar werk krijgt ze te maken met een toenemende druk. Door haar vader, de interviews die ze moet geven en de livestreams waardoor niet alleen zij maar ook de rest van de wereld betoverd raakt door de kleine zeehond Kiko.
 
Susan Muskee heeft met haar vlotte en levendige schrijfstijl de setting heel realistisch tot leven gebracht. Toen ik begon met lezen had ik door de gedetailleerde beschrijving van Mia’s werkzaamheden het gevoel in een promotiefolder van het WEC (Werelderfgoedcentrum Waddenzee) rond te lopen. Even twijfelde ik of dit verhaal wel iets voor mij zou zijn maar ik ben blij dat ik het een kans heb gegeven.
 
Een reden is, ik geef het toe, een stukje nostalgie. Een aantal keer heb ik het (voormalige) Zeehondencentrum in Pieterburen bezocht. En na het lezen van dit verhaal ga ik zeker een kijkje nemen in het WEC. Maar, hoewel het verhaal zich voornamelijk in het zeehondencentrum afspeelt, heeft de onderliggende verhaallijn ook een prachtige en realistische ontwikkeling.
 
Mia is een sympathieke personage met herkenbare gedachten en emoties. Met een nieuwe woning en haar baan bij het WEC wil ze uit de schaduw van haar vader stappen en haar eigen pad volgen. Ze heeft een ingewikkelde relatie met haar vader die vooral ontstaan is door wederzijds onbegrip en miscommunicatie. Ze heeft fijne vrienden en na een onverwachte ontmoeting misschien ook wel liefde in haar leven…
 
‘Alle ogen op Mia’ van Susan Muskee is een origineel feelgood verhaal met een groot hart voor de Waddenzee. Over familie, vriendschap en hartverwarmende liefde…
 
Ps; inmiddels heb ik wel trek gekregen in zo’n zelfgebakken stroopwafel