Na rauw verdriet een hoopvolle toekomst

‘De zachtheid van een kreeft’ is het eerste boek van de Franse schrijfster Laure Manel (1978) wat in het Nederlands is vertaald. Eerdere boeken heeft zij in eigen beheer uitgegeven.
François, eigenaar van een manege in Bretagne, vindt op een avond, wanneer hij aan het paardrijden is, een bewusteloze vrouw op het strand. Hij neemt haar mee naar zijn huis. Elsa houdt haar verleden, en zelfs haar naam geheim. Langzaamaan leren beiden elkaar beter kennen en gaan elkaar vertrouwen. Zo komt er ruimte voor eerlijkheid en verwerking van diepgewortelde trauma’s.
Een prachtig boek, zowel de buitenkant als de binnenkant van het boek. Een mooie cover waarin het rood tegenover de blauwgrijze tinten van de zee afsteken. Het verhaal wat in zijn eenvoud, integer geschreven is. Het verhaal kabbelt voor, onthult steeds meer van beider levens, waardoor je steeds verder het levensverhaal van zowel Elsa als François ingezogen wordt.
Het verhaal wordt verteld door zowel Elsa als François. Dit gaf meer diepgang doordat het perspectief van meer kanten belicht werd. Het verhaal loopt chronologisch en wordt verteld, zoals het verteld moet worden, recht toe en recht aan.
Het verhaal speelt zich af in Bretagne maar had net zo goed ergens anders kunnen spelen. Dit verhaal beschrijft niet de Bretonse kusten of het Bretonse leven. De Franse sfeer en het Franse leven staan niet centraal. Het verhaal draait om Elsa en François, dat dit in Bretagne afspeelt, is bijzaak.
Het is een ongekend mooi boek wat met een subtiele gevoeligheid is geschreven. Een boek, wat onder je huid gaat zitten, wat je moet verwerken en waarbij je even moet wachten voordat je aan een volgend boek kan beginnen. Een echte aanrader!