De zwarte koningin, een veelkleurig persoon

De laatste jaren het leven van Catharine de Medici verteld door de ogen van van haar hofdame en vertrouwelinge, Fiora.
De rol van Fiora is bijzonder. Zij is één van de hofdames van Catharine en doet alles voor haar om het haar naar de zin te maken. Ze gaat zo ver in haar trouw naar Catharine, dat ze ver over haar eigen grenzen heengaat, waardoor ze mensen dreigt te verliezen die belangrijk voor haar zijn. De relatie tussen Fiora en Catharine maakt ook een mooie ontwikkeling door. In het begin is Fiora trouw aan Catharine, later gaat Fiora vragen stellen bij de opdrachten en gaat twijfelen of ze deze ook uit moet voeren. Toch blijft ze trouw aan Catharine en doen wat van haar gevraagd wordt.
We leren Catharine de Medici goed kennen, met haar positieve en haar negatieve kanten. Maar ze is ook moeder, die veel van haar kinderen is kwijtgeraakt en waarbij nu ook haar relatie met haar zoon dreigt kwijt te raken. Zij vecht ervoor om de moeder-zoon band te herstellen. Hier heeft ze veel voor over.
Het boek leest prettig en het verhaal bouwt zich chronologisch op. We leren Catharine en Fiora steeds beter kennen. De proloog is met zoveel vaart geschreven dat je in één keer het boek ingezogen wordt. Jammer is wel dat het te veel weggeeft. Bijzonder zijn de beschrijvingen van het Franse hof met diverse extravagante excessen.
Wat mooi neergezet wordt, zijn de gedetailleerde beschrijving van het leven rond 1585. Beschrijvingen van het eten, de kleding, de manier van lichaamsverzorging, de extravagante relaties. Dit maakt het boek realistisch en plaatst het goed in de tijd. Wat gemist werd is de context van Catherine. We lezen over haar laatste jaren, er wordt wel iets verteld van haar leven daarvoor, maar dat was minimaal terwijl zij in die jaren wel een cruciale rol speelde in de Franse geschiedenis.
De zwarte koningin is een boek wat prettig leest en veel informatie geeft over Catharine de Medici en het Franse hof rond 1580.