Wat mij betreft terug naar de oude titel; Het moerasmeisje

Daar waar de rivierkreeften zingen is een titel die me eigenlijk niet zo aanspreekt, gelukkig deed het verhaal dat wel!
De proloog speelt zich af in 1969, waarna het boek terugspringt naar 1952. Er wordt continue gewisseld tussen beide verhaallijnen, wat het af en toe wel verwarrend maakt.
Vind het knap hoe de schrijfster het verhaal interessant heeft weten te houden, ook al is het alleen vanuit het moerasmeisje Kya verteld. Met momenten leek het alsof ik naast Kya door het moeras liep, of samen met haar in haar hut was.
Het boek deed me, al bij het lezen van de oproep voor de Hebban Buzz, denken aan “Aan het einde van de wereld” van Kristin Hannah. Allebei de boeken gaan over een meisje dat op een bijna verlaten stuk van de wereld opgroeit. Eenzaamheid speelt een grote rol, maar toch ook de liefde, voor zowel de natuur als een paar mensen.
Het einde viel wat tegen, dat kwam nogal afgeraffeld op me over. Jammer, maar ondanks dat is het toch zeker een aanrader!