Lezersrecensie
Recensie: De marathon - Stephen King
De race kan beginnen...
De marathon
In het ultraconservatieve Amerika van de nabije toekomst wordt jaarlijks een uitputtende marathon georganiseerd.
De regels
Er is geen finishlijn, de laatste die overblijft heeft gewonnen, en deelnemers mogen van niemand hulp krijgen. Ga je langzamer dan 6 kilometer per uur? Dan krijg je een waarschuwing. Drie waarschuwingen en je ligt eruit - voorgoed.
De deelnemers
De crème de la crème van het land: 100 zorgvuldig geselecteerde Amerikaanse jongens die ten koste van alles en iedereen de top willen bereiken. Onder hen de 16-jarige Ray Garraty.
De prijs
Een fortuin aan geld, eeuwige roem, alles wat je maar wilt voor de rest van je leven.
Op uw plaatsen...
'Lopen of sterven, dat is de moraal van deze geschiedenis. Zo eenvoudig is dat.'
Nog een beetje langer leven. Nog een beetje langer leven. Nog een beetje langer leven.
Mijn hart maakte een sprongetje. Even uit het ritme. Toen 'De marathon' op mijn deurmat plofte. Weer een prachtige limited edition - een collector's item. En in mijn achterhoofd hoorde ik: 'my precious'. Al is dat afkomstig uit een héél ander verhaal.
De schutbladen, sprayed edges én de opdruk op de cover zijn geweldig. Opgedroogd bloed dat een blijvende afdruk maakt. Een verwijzing naar een passage in het boek.
Nog een beetje langer leven. Nog een beetje langer leven. Nog een beetje langer leven.
Een boek dat opgedeeld is in drie delen. Drie delen waarin we Ray Garraty volgen. Langs zijn zijde, alsof we zélf ook deelnemen aan de wedstrijd van ons leven. We tellen af. Van 100 deelnemers naar slechts 1. Beeldend beschreven door Stephen King. Vlot in de pen. Recht voor zijn raap. En de meest random onderwerpen komen langs. Hersenspinsels. Ondoorgrondelijk.
Nog een beetje langer leven. Nog een beetje langer leven. Nog een beetje langer leven.
Het verhaal is niet heel spannend. Wél fascinerend. En nergens is het saai. Geloofwaardig? Mwa. Kunnen mensen zó lang lopen, zonder écht te slapen?
Het was in ieder geval genieten geblazen. Helemaal Stephen King! ****
'Het is bijna hetzelfde als zelfmoord, alleen gaat een gewone zelfmoord sneller.'
De marathon
In het ultraconservatieve Amerika van de nabije toekomst wordt jaarlijks een uitputtende marathon georganiseerd.
De regels
Er is geen finishlijn, de laatste die overblijft heeft gewonnen, en deelnemers mogen van niemand hulp krijgen. Ga je langzamer dan 6 kilometer per uur? Dan krijg je een waarschuwing. Drie waarschuwingen en je ligt eruit - voorgoed.
De deelnemers
De crème de la crème van het land: 100 zorgvuldig geselecteerde Amerikaanse jongens die ten koste van alles en iedereen de top willen bereiken. Onder hen de 16-jarige Ray Garraty.
De prijs
Een fortuin aan geld, eeuwige roem, alles wat je maar wilt voor de rest van je leven.
Op uw plaatsen...
'Lopen of sterven, dat is de moraal van deze geschiedenis. Zo eenvoudig is dat.'
Nog een beetje langer leven. Nog een beetje langer leven. Nog een beetje langer leven.
Mijn hart maakte een sprongetje. Even uit het ritme. Toen 'De marathon' op mijn deurmat plofte. Weer een prachtige limited edition - een collector's item. En in mijn achterhoofd hoorde ik: 'my precious'. Al is dat afkomstig uit een héél ander verhaal.
De schutbladen, sprayed edges én de opdruk op de cover zijn geweldig. Opgedroogd bloed dat een blijvende afdruk maakt. Een verwijzing naar een passage in het boek.
Nog een beetje langer leven. Nog een beetje langer leven. Nog een beetje langer leven.
Een boek dat opgedeeld is in drie delen. Drie delen waarin we Ray Garraty volgen. Langs zijn zijde, alsof we zélf ook deelnemen aan de wedstrijd van ons leven. We tellen af. Van 100 deelnemers naar slechts 1. Beeldend beschreven door Stephen King. Vlot in de pen. Recht voor zijn raap. En de meest random onderwerpen komen langs. Hersenspinsels. Ondoorgrondelijk.
Nog een beetje langer leven. Nog een beetje langer leven. Nog een beetje langer leven.
Het verhaal is niet heel spannend. Wél fascinerend. En nergens is het saai. Geloofwaardig? Mwa. Kunnen mensen zó lang lopen, zonder écht te slapen?
Het was in ieder geval genieten geblazen. Helemaal Stephen King! ****
'Het is bijna hetzelfde als zelfmoord, alleen gaat een gewone zelfmoord sneller.'
1
Reageer op deze recensie
