Lezersrecensie
Recensie: Danny Torrance 1 - De Shining - Stephen King
Jack Torrances nieuwe baan bij het Overlook Hotel is de perfecte kans voor een frisse start. Jack is ingehuurd als huismeester en omdat het buiten het seizoen is, heeft hij voldoende tijd om zich te focussen op zijn vrouw Wendy en hun vijfjarige zoon Danny.
Terwijl het gezin door hevige sneeuwstormen afgesloten raakt van de buitenwereld, krijgt Danny last van angstaanjagende visioenen. De chef van het hotel, meneer Hallorann, noemt het een gave - 'het licht' - maar Danny is het liever kwijt dan rijk.
Danny is ook de enige die in de gaten heeft dat er wat aan de hand is in het hotel. Het zou verlaten moeten zijn, maar wie is de dame in kamer 217, en wie zijn de gemaskerde gasten die maar met de lift op en neer blijven gaan?
'Het is alsof er in de muren iets doods zit, iets wat alle bezoekers van tijd tot tijd ruiken.'
De zoektocht, naar een boek waardoor ik maar met moeite in slaap kan komen, gaat ongehinderd door. Dát ene boek - heb ik nog steeds niet gevonden... maar als ik de verhalen moet geloven, maakt 'De Shining' een goede kans om mij van in slaap vallen te weerhouden.
'Zijn herinneringen niet de echte geesten in ons leven?'
'De Shining' brengt ons bij het Overlook Hotel waar we Jack, Wendy en hun zoon Danny volgen. Door het afwisselen van vertelperspectief leren we alle drie de personages steeds beter kennen.
Het verhaal kabbelt rustig voort, als een diesel. De onderhuidse spanning wordt beetje bij beetje opgevoerd. Van de vierde, naar de vijfde én naar de zesde versnelling. Het gevoel van onbehagen en onrust is goed voelbaar. Het is claustrofobisch, waarbij het enge gruwelijk wordt. Waar de grens tussen het bovennatuurlijke en psychotische vervaagt.
'"Ik wil ze niet zien", zei hij zachtjes, en keek toen weer naar de rubberbal die hij tussen zijn handen heen en weer gooide. "Maar ik hoor ze soms, 's avonds laat. Ze zijn als de wind, ze zuchten allemaal samen. Op zolder. In de kelder. De kamers. Overal."'
Maak kennis met Mevrouw Massey, de hondenman en het vreselijke duistere ding. Maar pas op! Want wie weet blijven ze je, na het lezen van dit boek, wel achtervolgen.
*Muahahahahaaa* ****
Terwijl het gezin door hevige sneeuwstormen afgesloten raakt van de buitenwereld, krijgt Danny last van angstaanjagende visioenen. De chef van het hotel, meneer Hallorann, noemt het een gave - 'het licht' - maar Danny is het liever kwijt dan rijk.
Danny is ook de enige die in de gaten heeft dat er wat aan de hand is in het hotel. Het zou verlaten moeten zijn, maar wie is de dame in kamer 217, en wie zijn de gemaskerde gasten die maar met de lift op en neer blijven gaan?
'Het is alsof er in de muren iets doods zit, iets wat alle bezoekers van tijd tot tijd ruiken.'
De zoektocht, naar een boek waardoor ik maar met moeite in slaap kan komen, gaat ongehinderd door. Dát ene boek - heb ik nog steeds niet gevonden... maar als ik de verhalen moet geloven, maakt 'De Shining' een goede kans om mij van in slaap vallen te weerhouden.
'Zijn herinneringen niet de echte geesten in ons leven?'
'De Shining' brengt ons bij het Overlook Hotel waar we Jack, Wendy en hun zoon Danny volgen. Door het afwisselen van vertelperspectief leren we alle drie de personages steeds beter kennen.
Het verhaal kabbelt rustig voort, als een diesel. De onderhuidse spanning wordt beetje bij beetje opgevoerd. Van de vierde, naar de vijfde én naar de zesde versnelling. Het gevoel van onbehagen en onrust is goed voelbaar. Het is claustrofobisch, waarbij het enge gruwelijk wordt. Waar de grens tussen het bovennatuurlijke en psychotische vervaagt.
'"Ik wil ze niet zien", zei hij zachtjes, en keek toen weer naar de rubberbal die hij tussen zijn handen heen en weer gooide. "Maar ik hoor ze soms, 's avonds laat. Ze zijn als de wind, ze zuchten allemaal samen. Op zolder. In de kelder. De kamers. Overal."'
Maak kennis met Mevrouw Massey, de hondenman en het vreselijke duistere ding. Maar pas op! Want wie weet blijven ze je, na het lezen van dit boek, wel achtervolgen.
*Muahahahahaaa* ****
1
Reageer op deze recensie