Lezersrecensie
Recensie: Misery - Stephen King
Twee weken na een ernstig auto-ongeluk wordt bestsellerauteur Paul Sheldon wakker in de slaapkamer van een vreemde, zijn benen verbrijzeld en nutteloos.
Terwijl een intense pijn komt en gaat, ontdekt hij tijdens een helder moment dat zijn redder in nood ook degene is die hem vasthoudt. Annie Wilkes is dan wel Pauls grootste fan, maar ze kan niet accepteren dat hij Misery, haar geliefde romanpersonage, heeft vermoord in zijn laatste boek.
Het lot heeft Annie een kans gegeven om Misery weer tot leven te wekken, en Paul mag niet weg van Annies afgelegen boerderij tot hij meewerkt...
'Je hebt je leven aan mij te danken, Paul. Ik hoop dat je daaraan denkt. Ik hoop dat je het niet vergeet.'
Toen ik deze prachtige editie van Misery zag, begon ik letterlijk te stuiteren. Dít boek is er eentje om te knuffelen. En toen de postbode aanbelde, moest ik mezelf tot kalmte manen om niet van de trap af te vallen. Soms gaan mijn voeten sneller dan de zwaartekracht aankan. Maar gelukkig: ik bleef op beide benen staan. Ik deed de deur open, bedankte de postbode en liep op een drafje naar de woonkamer. Naar de woonkamer mét mijn nieuwe aanwinst.
Dát is inmiddels al even geleden. Maar het fijne aan boeken: ze gaan niet over datum. Ze wachten geduldig tot ze gelezen worden en nú is het dan zover.
In Misery volgen we de gedachtengang van Paul Sheldon. Gekluisterd aan zijn bed én rolstoel. Hij brengt ons naar het plaatsje Sidewinder in Colorado. Hartje winter. Dicht bij de kam van de Rocky Mountains. Heb je een beeld? Hij bevindt zich in het huis van een vrouw die niet goed bij haar hoofd is. Annie is gek, maar Paul heeft haar nodig...
Het verhaal leest erg vlot. De herkenbare schrijfstijl van Stephen King zorgt ervoor dat het lijkt alsof je zelf in de slaapkamer van Paul aanwezig bent. Je hoort het varken Misery krijsen, het loeien van de koe. Én je voelt de wanhoop van Paul.
Dit verhaal is spannend, ziekelijk én obsessief. Niet altijd even geloofwaardig, maar éígenlijk vind ik dat niet zo erg.
Ik heb weer genoten van een verhaal van The King of Horror. ****
'Opgeruimd staat netjes, zei ze altijd.'
Terwijl een intense pijn komt en gaat, ontdekt hij tijdens een helder moment dat zijn redder in nood ook degene is die hem vasthoudt. Annie Wilkes is dan wel Pauls grootste fan, maar ze kan niet accepteren dat hij Misery, haar geliefde romanpersonage, heeft vermoord in zijn laatste boek.
Het lot heeft Annie een kans gegeven om Misery weer tot leven te wekken, en Paul mag niet weg van Annies afgelegen boerderij tot hij meewerkt...
'Je hebt je leven aan mij te danken, Paul. Ik hoop dat je daaraan denkt. Ik hoop dat je het niet vergeet.'
Toen ik deze prachtige editie van Misery zag, begon ik letterlijk te stuiteren. Dít boek is er eentje om te knuffelen. En toen de postbode aanbelde, moest ik mezelf tot kalmte manen om niet van de trap af te vallen. Soms gaan mijn voeten sneller dan de zwaartekracht aankan. Maar gelukkig: ik bleef op beide benen staan. Ik deed de deur open, bedankte de postbode en liep op een drafje naar de woonkamer. Naar de woonkamer mét mijn nieuwe aanwinst.
Dát is inmiddels al even geleden. Maar het fijne aan boeken: ze gaan niet over datum. Ze wachten geduldig tot ze gelezen worden en nú is het dan zover.
In Misery volgen we de gedachtengang van Paul Sheldon. Gekluisterd aan zijn bed én rolstoel. Hij brengt ons naar het plaatsje Sidewinder in Colorado. Hartje winter. Dicht bij de kam van de Rocky Mountains. Heb je een beeld? Hij bevindt zich in het huis van een vrouw die niet goed bij haar hoofd is. Annie is gek, maar Paul heeft haar nodig...
Het verhaal leest erg vlot. De herkenbare schrijfstijl van Stephen King zorgt ervoor dat het lijkt alsof je zelf in de slaapkamer van Paul aanwezig bent. Je hoort het varken Misery krijsen, het loeien van de koe. Én je voelt de wanhoop van Paul.
Dit verhaal is spannend, ziekelijk én obsessief. Niet altijd even geloofwaardig, maar éígenlijk vind ik dat niet zo erg.
Ik heb weer genoten van een verhaal van The King of Horror. ****
'Opgeruimd staat netjes, zei ze altijd.'
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Iselleleest
Gesponsord
Een sinister geheim bedreigt de bekendste Amerikaanse presidentsverkiezingen. De erfgenamen van A.C. Porter is de zesde winnaar van de Hebban Thrillerprijs.
In een wrak voor de Texelse kust wordt een waardevolle trouwjurk gevonden. Het is aan archeologe Emilie om het verhaal achter de jurk te ontrafelen. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
