Lezersrecensie
Buitengewoon spannend
Vele thrillers heeft Loes den Hollander al op haar naam staan. Geloof mij nooit is hierbij de negentwintigste in de rij.
Dit keer gaat het om een psychologische thriller waarin het gaat om ogenschijnlijk gewone familie Tersteeg. Zoon Jochem en zijn vrouw Pattie zijn in een vechtscheiding beland, waarbij Pattie er alles aan doet om hun dochter Kiki bij Jochem vandaan te houden. Het huwelijk van de andere zoon Ted lijkt stabiel, maar ook hier gaan heel wat geheimen achter schuil. En ook in het huwelijk van vader en moeder Tersteeg is niets wat het lijkt.
Het verhaal wordt vooral verteld vanuit twee duidelijke perspectieven. Daarnaast is er een dagboek en zijn er geheimzinnig cursief gedrukte stukken. Opvallend hierbij is dat de ‘mij’ in de omslagtitel ook cursief gedrukt is. Zou deze ‘mij’ degene zijn uit die we niet kunnen geloven.
Begin je met lezen in deze thriller, dan bekruipt je gelijk een mysterieus unheimisch gevoel. Het verhaal is in passieve vorm geschreven, dus als lezer kan je slechts toekijken.
Geleidelijk wordt duidelijk hoe de familie Tersteeg in elkaar zit en wat hun geheimen zijn. Loes den Hollander weet een onheilspellende spanning te bouwen die de lezer doet twijfelen over wie ergen achter zit. Met onverwachte twists wordt er langzaam naar een verrassend plot toegewerkt. Wanneer je denkt dat het verhaal aan het eind in een rustiger vaarwater terecht is gekomen, blijkt uit een huiveringwekkende afsluiting dat het verhaal nog lang niet klaar is.
Loes den Hollander heeft met Geloof mijn nooit zo een verschrikkelijk spannend verhaal geschreven. Zo spannend dat je je er als lezer nagenoeg niet los van kan maken.
Dit keer gaat het om een psychologische thriller waarin het gaat om ogenschijnlijk gewone familie Tersteeg. Zoon Jochem en zijn vrouw Pattie zijn in een vechtscheiding beland, waarbij Pattie er alles aan doet om hun dochter Kiki bij Jochem vandaan te houden. Het huwelijk van de andere zoon Ted lijkt stabiel, maar ook hier gaan heel wat geheimen achter schuil. En ook in het huwelijk van vader en moeder Tersteeg is niets wat het lijkt.
Het verhaal wordt vooral verteld vanuit twee duidelijke perspectieven. Daarnaast is er een dagboek en zijn er geheimzinnig cursief gedrukte stukken. Opvallend hierbij is dat de ‘mij’ in de omslagtitel ook cursief gedrukt is. Zou deze ‘mij’ degene zijn uit die we niet kunnen geloven.
Begin je met lezen in deze thriller, dan bekruipt je gelijk een mysterieus unheimisch gevoel. Het verhaal is in passieve vorm geschreven, dus als lezer kan je slechts toekijken.
Geleidelijk wordt duidelijk hoe de familie Tersteeg in elkaar zit en wat hun geheimen zijn. Loes den Hollander weet een onheilspellende spanning te bouwen die de lezer doet twijfelen over wie ergen achter zit. Met onverwachte twists wordt er langzaam naar een verrassend plot toegewerkt. Wanneer je denkt dat het verhaal aan het eind in een rustiger vaarwater terecht is gekomen, blijkt uit een huiveringwekkende afsluiting dat het verhaal nog lang niet klaar is.
Loes den Hollander heeft met Geloof mijn nooit zo een verschrikkelijk spannend verhaal geschreven. Zo spannend dat je je er als lezer nagenoeg niet los van kan maken.
1
Reageer op deze recensie