Teleurstellend

Donald Nolet heeft voor zijn thriller Handschrift van de duivel gebruik gemaakt van gegevens over een oud manuscript dat al enkele eeuwen vragen oproept en waarover op Wikipedia zeer uitgebreide informatie is te vinden: het Voinichmanuscript. De thriller speelt afwisselend in 1612 in Praag rondom de Habsburgse keizer Rudolf en in het heden waarin een groepje van vier onderzoekers het manuscript proberen te ontcijferen. Het manuscript is geschreven in een onbekend alphabet waarover in de loop der tijd allerlei theorien zijn ontwikkeld.
Hoofdpersoon in de thriller is Zinna, een wiskundige die in de banksector als klokkenluidster is ontslagen en nu met haar kennis van algorithmes probeert het manuscript te ontcijferen. Daarbij treden allerlei ontwikkelingen binnen de groep van onderzoekers op en spelen zelfs de Amerikaanse inlichtingendiensten een kwalijke rol. In de werkelijkheid hebben deze diensten zich ook met het manuscript bezig gehouden.
In het Praag van 1612 acteren een aantal bekende alchemisten en wetenschappers. Die personen zijn op werkelijke historische figuren gebaseerd.
Het verhaal is erg vlot geschreven, maar steeds bekroop me het gevoel dat het een wel erg dun verhaal is; vrij oppervlakkig uitgewerkt. Nergens wordt het echt spannend. Vooral het ontwikkelen en gebruiken van het algorithme had wat grondiger uitgediept kunnen worden. Nu is dat weinig geloofwaardig.
Dat gevoel wordt nog versterkt toen ik op aanwijzen van de auteur op Wikipedia zocht naar informatie over het Voynich Manuscript en de historische personen die in het verhaal opgevoerd zijn. Die informatie is erg interessant en de thriller voegt daar maar een weinig aan toe.