Een bijzonder plattelandsverhaal

“Paul Krüzen spuugde in zijn handen, greep de steel vast en hief de bijl boven zijn hoofd.” Dit is de beginzin waarmee Tommy Wieringa zijn boek “de heilige Rita” opent. Die zin was de aanleiding om mij aan te melden voor de leesclub over dit boek. Het riep herinneringen op. Mijn vader spuugde ook altijd in zijn handen als hij een schop of een bijl vastpakte. Als kind deed ik dat na.
Paul is het hoofdpersonage in het verhaal dat zich afspeelt op het platteland in Twente. Hij leeft samen met zijn vader, een onderwijzer, op een boerderij die zijn vader geërfd heeft en die steeds verder vervalt. Zijn moeder is er vandoor gegaan met een Rus die met een sproeivliegtuigje uit Rusland is gevlucht en vlak bij de boerderij is geland.
De auteur schetst het leven op het platteland als erg deprimerend en mistroostig. In een interview verklaarde hij dat de beginjaren autobiografisch zijn en dat het vervolg door hem erbij verzonnen is. Ondanks dat autobiografische komt de beschrijving van het dorpsleven op het platteland toch over als van een buitenstaander. De hoofdpersoon is dan ook een buitenstaander. Dat maakt het verhaal interessant.