Geen woord teveel, accuraat en verrassend

“Totaal verlies - Eric Manders”
Als een auteur een van mijn favoriete bluesgroepen, zijnde Chicken Shack vermeldt dan krijgt die al wel eens een streepje voor. ( I’d Rather go blind - Stan Webb/Christene Perfect - 1968) Niet dat het nodig was want ik heb dit kortverhaal of korte roman met heel veel plezier gelezen. Op 100 pagina’s in uptempo wisselend vanuit enkele betrokken personages drijft Manders je verder naar de reden van het fatale verkeersongeval van Jan waarbij hij het leven liet. Geen woord te veel, kordaat, accuraat. Als Jan op het werk telefoon krijgt dat zijn vrouw Bie een verkeersongeval heeft gehad, rijdt hij hals over kop naar het ziekenhuis. Hij raakt daarbij echter zelf betrokken bij een aanrijding met een truck, fataal. Alleen ligt zijn vrouw Bie niet in het ziekenhuis maar zit zij ongedeerd thuis en wordt opgebeld met dat vreselijke nieuws.
Een gegeven dat veel vragen oproept en ruimte laat voor de lezer om al lezend veronderstellingen te maken. Maar wat Manders in petto heeft is dan toch verrassend. Doorheen de spaarzame woorden waarmee Manders dit unieke verhaal vertelt sijpelen dikwijls menselijke en vooral erg herkenbare emoties. Ik kan er de vinger niet echt opleggen maar het is ook de mooie Vlaamse taal die erg vertrouwelijk op mij overkwam en waarschijnlijk ook die typische heel herkenbare setting waarin menigeen van ons zich zal herkennen. Mooi, echt mooi maar vooral verrassend.