Lezersrecensie
Zielloos
Na het lezen van het eerste deel in de Anders Knutas-serie (Die je niet ziet), was ik onder de indruk van de schrijfstijl van Mari Jungstedt en nieuwsgierig naar dit tweede deel. Helaas was dit een regelrechte afknapper. Hoewel de stijl onverminderd vlot is en je het boek zo uit hebt, is de inhoud zeer mager. We leren de hoofdpersonen uit Die je niet ziet iets beter kennen, maar de verhaallijnen rondom Anders Knutas en zijn team en die rondom journalist Johan en Emma lopen mijlenver uit elkaar. Daarbij wordt de romantische geschiedenis van Johan en Emma, in het eerste deel nog geloofwaardig en integer verteld, nu gebracht als een slechte driestuiverroman.
Het thrillerdeel, met de moorden op Henry Dahlström en het jonge meisje Fanny, krijgt op de een of andere manier nergens body. Knutas en zijn mensen doen niet anders dan lijdzaam ronddolen en wachten op een brainwave, die niet komt. De plotontwikkeling is zeer mager en de uiteindelijke oplossing is niet realistisch.
Wat me wel geboeid heeft is de persoon Fanny; het 14-jarige meisje dat het moeilijk heeft en haar best doet te overleven. Dat is indringend beschreven en maakt het de moeite waard. Voor de rest kun je alleen maar hopen dat het derde deel weer meer geïnspireerd is.
Het thrillerdeel, met de moorden op Henry Dahlström en het jonge meisje Fanny, krijgt op de een of andere manier nergens body. Knutas en zijn mensen doen niet anders dan lijdzaam ronddolen en wachten op een brainwave, die niet komt. De plotontwikkeling is zeer mager en de uiteindelijke oplossing is niet realistisch.
Wat me wel geboeid heeft is de persoon Fanny; het 14-jarige meisje dat het moeilijk heeft en haar best doet te overleven. Dat is indringend beschreven en maakt het de moeite waard. Voor de rest kun je alleen maar hopen dat het derde deel weer meer geïnspireerd is.
1
Reageer op deze recensie