Een tegendraads boek

Nic Pizzolatto (1975) heeft een ongelukkige jeugd gehad waaraan hij ontsnapte toen hij op zijn 17e met zijn ouders brak en het ouderlijk huis voorgoed verliet. Hij ging met een beurs studeren en kwam van de universiteit met een graad in Engels en filosofie. Na enige omzwervingen ging hij terug naar de universiteit voor een MFA (Master in Fine Arts). Tijdens zijn studie begon hij al met het schrijven van korte verhalen. Enkelen vielen al gauw op en werden genomineerd voor verschillende prijzen. Galveston is zijn debuutroman, dat verscheen in hetzelfde jaar dat hij naar Californië verhuisde om een carrière als scriptschrijver op te bouwen. Daarin is hij ook zeer succesvol geworden: hij heeft twee afleveringen meegeschreven aan The Killing en is de bedenker en schrijver van de succesvolle HBO-serie True Detective.

Galveston is een tegendraads boek: de held (Roy Cady) is een moordenaar en maffiaknecht en de heldin (het jonge meisje Rocky) is een hoertje. Beiden zijn op de vlucht en samen trekken ze naar Galveston; de plaats waar Roy vandaan komt. Zijn baas heeft hem bedonderd, hij heeft terminale longkanker, dus het kan hem allemaal niets meer schelen. Hij neemt Rocky en haar kleine zusje mee op een roadtrip die nergens naar toe lijkt te leiden. Weten ze uit de handen van de maffia te blijven?

Het boek is een aangename verrassing. Het leest vlot weg, is boeiend en de karakters spreken tot de verbeelding. Ondanks zijn misdadige verleden (en heden) komt Roy sympathiek over. Hij heeft een hele ruwe bolster maar toch ook een klein hartje. Ook Rocky, hoe stoer ze zich ook voordoet, is kwetsbaarder dan ze wil toegeven. Het verhaal is goed opgebouwd met voldoende prikkels om nieuwsgierig te blijven naar hoe de relatie tussen Roy en Rocky zich zal ontwikkelen. Je merkt dat de auteur naar een bepaald einde aan het toewerken is en lang blijft onduidelijk welke richting het uit zal gaan. De ontknoping is geen verrassing, maar het loopt allemaal anders dan je wellicht zou hopen voor Roy en Rocky.

Wat het boek verder aantrekkelijk maakt is het filmische karakter ervan. Je merkt dat de auteur een geoefend scriptschrijver is: veel dialogen, heel beeldend. De cover past hier goed bij: in één beeld wordt de essentie van het boek weergegeven. Een mooi debuut, dat niet zozeer als thriller maar meer als misdaadroman geclassificeerd zou moeten worden. Het gaat in Galveston niet zozeer om de misdaad, maar meer om het effect dat een misdadig leven heeft op de hoofdpersonen en hoe zij de consequenties daarvan het hoofd bieden.