Prachtig proza vertelt een afschuwelijk drama

Over Kleine Bij van Chris Cleave zijn al heel wat lovende reacties verschenen. Toen ik door NotJustAnyBook gevraagd werd een boek te kiezen dat al langere tijd op mijn wensenlijst stond maar wat ik nog niet gelezen had, was de keus al gauw gemaakt. Kleine Bij stond al twee jaar in mijn boekenkast, maar steeds weer schoof een ander boek naar voren om gelezen te worden.
Nu dus dit boek opgepakt in het kader van het prioriteitenkabinet van NotJustAnyBook. Zou het mij ook zo boeien?

Ruim 270 bladzijden ademloos lezen verder kan ik gerust zeggen: ja! Cleave paart prachtig proza aan een afschuwelijk drama. De tegenstelling kan haast niet groter zijn. De mooie en indringende woorden sporen je aan door te lezen, maar af en toe moest ik wel ophouden door de gruwelijkheden waaraan het jonge vluchtelingetje Kleine Bij blootgesteld is geweest. Ook de Engelse Sarah komt letterlijk en figuurlijk niet ongeschonden uit de strijd. De twee zijn op elkaar aangewezen, maar beschermen ze elkaar of zijn ze tot elkaar veroordeeld door één ongezochte gebeurtenis?

Het is haast onmogelijk om het verhaal te beschrijven zonder teveel weg te geven over de inhoud. Dat zal ik dan ook niet proberen. Maar mijn emoties en reacties kan ik wel doorgeven: stille tranen uit een ooghoek, een glimlach, afschuw, kippevel, een huivering, boosheid. Het lijkt daardoor een triest en moeilijk boek. Dat is het ook, maar het is ook mooi en liefdevol. Chris Cleave zet zijn lezers heel hard aan het denken over de waarden en normen die ook op dit moment heel actueel zijn.