Recensie Nachtreizigers

De thrillers van David Baldacci zijn van een zeer hoog niveau en ik heb ze dan ook met heel veel plezier gelezen. Mijn verwachtingen waren dus hoog gespannen toen ik in de bieb deze roman van zijn hand vond. Heel ander genre, maar hij kan schrijven, toch? Nou, Baldacci kan zich beter bij de thrillers houden, want deze roman was zeer, zeer matig.
Ruwe bolster blanke pit journalist Tom is oorspronkelijk oorlogsverslaggever, maar heeft zich de laatste tijd beziggehouden met huis- tuin- en keukenartikelen. Hij heeft een los/vaste vriendin in Los Angeles en gaat vanwege Kerst met de trein vanuit New York naar haar toe en wil een artikel schrijven over zijn 'avonturen' onderweg. Tijdens de treinreis komt hij in contact met allerlei min of meer aardige personen, maar daar is ook zijn grote liefde Eleanor. Zij hebben vroeger samengewoond, maar op een gegeven moment is zij er vandoor gegaan en Tom weet nog steeds niet waarom. Tijdens de treinreis gebeurt er zoveel, waarvan een groot deel onwaarschijnlijk is, dat het verhaal grotesk aandoet. De cliché's vliegen je om de oren!

Ik had na zo'n 50 bladzijden de neiging het boek dicht te slaan, maar heb het toch uitgelezen en achteraf had ik daar wel spijt van. Zonde van de verloren leesuren die aan een interessanter boek hadden kunnen worden besteed. Onbegrijpelijk dat iemand die zulke mooie thrillers aflevert, het heeft aangedurfd zo'n roman uit te laten geven. Smetje op de reputatie van Baldacci. Op zijn website zag ik dat er binnenkort weer een boek van hem uitkomt; gelukkig een thriller .