Boeiende start

Ik ben het boek gaan lezen omdat iemand het me had aangeraden. De start was veelbelovend. Gaandeweg vond ik het moeilijker om mijn aandacht er bij te houden. Ik lees graag over. Nederland in vroeger jaren. Zo vond ik Hoe God verdween uit Jorwerd van Geert Mak, en Lopen met van Lennep van dezelfde auteur, beide prachtig. Nostalgie, De Graanrepubliek lijkt in eerste instantie ook zo’n boek te zijn maar allengs gaat het meer over de persoon Sicco Mansholt. Dat interesseert me echt minder. De twee sterren zeggen dan ook meer over mijn waardering voor dit genre dan over hoe het boek is geschreven. Naar mijn smaak beetje droog, te weinig vaart. Ongeveer op de helft heb ik het opgegeven.