Luc Deflo maakte in 1999 zijn debuut met Naakte zielen, een psychologische thriller over het speurdersduo Dirk Deleu en Jos Bosmans. Naakte zielen zal samen met Sluipend gif verfilmd worden. Schimmen gaat over diezelfde speurders, Deleu en Bosmans, maar Deflo heeft ook thrillers met andere hoofdpersonages geschreven.
Het boek begint wanneer Deleu zijn eerste jeugdliefje Ingrid Dejongh toevallig tegenkomt. Ze vraagt hem of hij haar laatste brief kan terugvinden. Deleu gaat op zoek naar de brief bij zijn ex-vrouw Barbara maar kan de brief niet vinden. Als Ingrid dit hoort vertelt ze hem dat ze allerlei problemen heeft met haar stiefvader. Ze wordt gestalkt door hem en ze beschuldigt hem van pedofilie. Deleu besluit haar te helpen. Ze kunnen dit wel niet openlijk doen want Ingrid wordt door niemand geloofd. Haar stiefvader is een man van aanzien en je kunt hem niet zomaar beschuldigen van pedofilie.
Ondertussen komt Nadia Mendonck, zijn vriendin te weten wat hij aan het doen is. Eerst zijn er wat problemen tussen Mendonck en Deleu maar als je al meerdere boeken van Deflo hebt gelezen weet je dat die er wel meer zijn. Mendonck besluit Deflo te helpen bij zijn zoektocht naar de waarheid. Maar hoe dieper ze graven hoe meer rare ontdekkingen ze doen over het verleden van Ingrid en haar stiefvader.
Luc Deflo schrijft in korte, krachtige zinnen, dit vergt in het begin een beetje aanpassing maar het leest ook zeer vlot. Ik had al andere boeken van Deflo gelezen en ik ga er zeker nog lezen.
Hij is zeer bedreven in het opbouwen van spanning wat ook deze keer is gelukt. Op het einde van de thriller zie je het hele plaatje in elkaar vallen, maar de spanning valt nog niet weg omdat de schuldige nog wat dingen van plan is.
Deflo heeft een goed inzicht in de menselijke psyche, wat van pas komt in deze en zijn andere thrillers. In deze thriller kan hij zich bijvoorbeeld uitstekend in een pedofiel inleven. Ook kan hij zich perfect in Ingrid, de gestalkte vrouw inleven. Deflo kan haar emoties en de sfeer rond het stalken bijzonder goed neerpennen.
Het onderwerp, pedofilie, is al vaker gebruikt door misdaadauteurs, maar Deflo kan er toch zijn eigen draai aan geven waardoor het weer interessant wordt. Ook het einde is helemaal anders dan wat je in het begin verwacht waardoor je redelijk verrast bent.
Ik had iets meer spanning verwacht en de problemen tussen Deleu en Mendonck zijn niet echt om je zorgen over te maken als lezer, terwijl ik me als lezer juist wil kunnen inleven in het boek. Al bij al vind ik het een goed boek maar ik heb al betere boeken van Luc Deflo gelezen.