Juttersgeluk

Hotel De jutter leest tot op zekere hoogte lekker weg. Het verhaal van de tweelingbroers, die niet samen zijn opgegroeid omdat ze ter adoptie zijn afgestaan aan twee verschillende families, stimuleert tot doorlezen. Wat gaat er nog meer gebeuren? Hoe loopt het af? Wie is er op het eind gelukkig met wie? Je wilt het als lezer graag weten en daarom lees je door.

Het hotel staat op Ameland en helaas heeft de schrijver daar wat fouten gemaakt. De veerboot vanuit Holwerd gaat niet 'op volle zee'. De veerboot naar Ameland blijft op de binnenzee die Waddenzee heet. Hotel De jutter staat tussen Nes en Buren in de Bramerduinen. Het staat in de duinen met struiken en bomen rondom en met zicht op het strand en de Waddenzee. Dat schrijft Scherstra. De Waddenzee heeft ter hoogte van Nes geen strand, maar slik en wadden. Het strand vind je aan de noordkant van het eiland, langs de Noordzee. Ook heeft de schrijver het over een belboei, die vanuit het hotel te horen zou zijn. Rond Ameland liggen geen belboeien. De fantasie is hier met de schrijver op de loop gegaan. Als je een boek situeert op een bepaalde locatie, zoals in dit geval op Ameland, dan moet je de omgeving en de bijzonderheden van die locatie wel kennen. Daar gaat Martin Scherstra een aantal keren de mist in.

Waarom ik het boek, tot slot, geen vier sterren heb gegeven is de schrijfwijze van Scherstra. Belangwekkende situaties worden keer op keer herhaald, in iets andere bewoordingen. Dat ik drie, vier, vijf keer op een iets andere manier moest lezen hoe de mensen van Hotel Zeezicht en de familie van Hotel De jutter vroeger tegen elkaar streden en elkaars concurrenten waren irriteerde me. Hetzelfde geldt voor de beschrijving van de twee broers, de ene arrogant en een bullebak en de andere invoelend en aardig. Zo zitten er talloze beschrijvingen in het boek die wat mij betreft veel te vaak herhaald worden. Het ontlokt mij een "Ja, dat weet ik nu wel."
Boeren achter de hand is ook zo'n fenomeen uit dit boek. Hoe vaak wil je dat lezen? Wat mij betreft is één keer genoeg. Dat geldt ook voor de pantalon. Zo'n woord misstaat als je dat keer op keer gebruikt terwijl het om een gewone lange broek gaat.
Er staan ook wat foutjes in zoals de ruizende zee, die Scherstra met een z schrijft in plaats van met een s.

Ik heb het boek uitgelezen, dat wel, want ik was nieuwsgierig naar de afloop.

Hotel De jutter
Martin Scherstra
Uitgeverij Zomer & Keuning
ISBN 9789020552294
€18,50
21 augustus 2023