Verrukkelijke bundel

Asing Walthaus heeft een boek met zijn naam in hoofdletters op de omslag. Het is een bundel vol columns, die hij eerder voor de Leeuwarder Courant schreef. Van 2010 tot eind december 2023 schreef hij er 1800 die drie keer per week in de krant verschenen. Van al die columns zijn 111 terug te vinden in ASING.

Ik kende ze al, ik las ze in de LC en heb ze nu nogmaals gelezen. Ze zijn vermakelijk en blijven de moeite waard. Regelmatig komen zijn vader en moeder in de schrijfsels voor. Hondje Schumi trippelt door de bundel en Ameland is onderwerp van diverse columns. Op dat eiland heeft Asing zijn jeugd doorgebracht. Zijn ouders bestierden er Herberg De Zwaan in Hollum. Daarnaast zijn er andere onderwerpen, gebeurtenissen in de trein, observaties hier of daar en gesprekken met deze of gene. Neem de column met de titel 'De grote liefde', een verhaal naar aanleiding van een gesprek met een bejaarde dame, die niet trouwde met de man die haar grote liefde was. Ik kan erom grinniken, soms zelfs hardop lachen en zo af en toe is een column van Asing onderwerp van gesprek op verjaardagvisite of aan de stamtafel. "Heb je de column van Asing al gelezen?" En als het antwoord "Jazeker!" is, dan hebben we het er nog even over. De column '20 minuten' over de laatste twintig minuten van Schumi's leven is hartverscheurend ontroerend. Ik snap wel dat de krant daar veel reacties op kreeg. 'De grote liefde' en '20 minuten', het zijn mijn favorieten.

Bert Wagendorp schreef het voorwoord.

Leuk detail: op de omslag staat een foto van Jacob van Essen, die op Ameland gewoond heeft. Zijn vader was er politieman. Het is een beeld van Asing en Schumi die café De Ossekop in Leeuwarden verlaten. De Ossekop of Eijchelaar bestaat niet meer, het was een beroemd café onder liefhebbers.
ASING is een heerlijk boek als je even een kortje wilt lezen, een heerlijke bundel met een prachtige foto op de omslag.