Lezersrecensie
J.K. Rowling en een nieuw intrigerend personage

25 maart 2020
Ik startte met dit boek ondanks dat ik vrij onbekend was met de schrijver – dacht ik – dit bleek echter niet zo te zijn. Na het boek toegevoegd te hebben op de nodige boekenwebsites zag ik al snel dat de gouden pen van J.K. Rowling verantwoordelijk was voor deze nieuwe crime-thriller. Maar blijkt Rowling net zo goed te zijn in het produceren van dit genre als in Harry Potter?
Het verhaal begint met de omschrijving het plaats delict waar een supermodel een dodelijke val heeft gemaakt vanaf het balkon. Al snel wordt duidelijk dat de aanname zelfmoord is. De broer van het supermodel twijfelt hier echter aan en Cormoran Strike wordt ingeschakeld. Allereerst moet ik zeggen dat ik deze naam leuk vind! Nog nooit eerder van deze naam gehoord, pluspuntje voor de originaliteit.
Cormoran Strike is een veteraan die zijn carrière heeft voortgezet als privédetective vanuit zijn eigen kantoor. In dit eerste boek volg je de stappen die Cormoran alleen maar ook samen met anderen zet om meer te weten te komen over de dag van het ongeval. Hoe dieper hij begint te graven en hoe meer mensen hij spreekt, hoe interessanter het wordt om te lezen. Hierin zit meteen al het eerste nadeel voor mij, namelijk dat het boek vrij traag op gang komt. Aangezien dit het eerste boek van de serie is kan ik hier mee leven, je komt namelijk wel veel te weten over Cormoran zijn verleden en hoe hij er op dit moment voor staat in zijn privéleven. Het is alleen wel jammer dat dit ervoor zorgt dat de spanning pas laat in het boek naar voren komt en dan het tempo pas omhoog begint te gaan.
Qua setting van het verhaal ben ik wel een beetje bevooroordeeld. Er zit hier namelijk een groot liefhebber van de Engelse stad Londen. Na de Frieda Klein serie van Nicci French ben ik dan ook blij om de stad weer in te mogen duiken en dit keer met een mannelijk hoofdpersonage.
De schrijfstijl van J.K. Rowling is naar mijn mening totaal niet te herkennen in dit boek. Als niemand mij had gezegd dat zij het geschreven had, had ik het dan ook niet herkent. Wel moet ik zeggen dat het prettig leest. Misschien hadden zinnen wat eenvoudiger op papier gezet kunnen worden – lees korter, want sommige zinnen zijn ellenlang en geven meerdere beschrijvingen van hoe voorwerpen, personen en de omgeving eruitzien. Gelukkig zorgt dit er wel voor dat je je een levendig beeld kan vormen van datgene dat wordt omschreven.
Al met al ben ik blij met deze nieuwe serie. Zeker weten dat ik de andere boeken van Robert Galbraith - of moet ik J.K. Rowling zeggen – nog ga lezen. Ik ben dan ook razend benieuwd hoe deze serie en de personages zich gaan ontwikkelen.
Het verhaal begint met de omschrijving het plaats delict waar een supermodel een dodelijke val heeft gemaakt vanaf het balkon. Al snel wordt duidelijk dat de aanname zelfmoord is. De broer van het supermodel twijfelt hier echter aan en Cormoran Strike wordt ingeschakeld. Allereerst moet ik zeggen dat ik deze naam leuk vind! Nog nooit eerder van deze naam gehoord, pluspuntje voor de originaliteit.
Cormoran Strike is een veteraan die zijn carrière heeft voortgezet als privédetective vanuit zijn eigen kantoor. In dit eerste boek volg je de stappen die Cormoran alleen maar ook samen met anderen zet om meer te weten te komen over de dag van het ongeval. Hoe dieper hij begint te graven en hoe meer mensen hij spreekt, hoe interessanter het wordt om te lezen. Hierin zit meteen al het eerste nadeel voor mij, namelijk dat het boek vrij traag op gang komt. Aangezien dit het eerste boek van de serie is kan ik hier mee leven, je komt namelijk wel veel te weten over Cormoran zijn verleden en hoe hij er op dit moment voor staat in zijn privéleven. Het is alleen wel jammer dat dit ervoor zorgt dat de spanning pas laat in het boek naar voren komt en dan het tempo pas omhoog begint te gaan.
Qua setting van het verhaal ben ik wel een beetje bevooroordeeld. Er zit hier namelijk een groot liefhebber van de Engelse stad Londen. Na de Frieda Klein serie van Nicci French ben ik dan ook blij om de stad weer in te mogen duiken en dit keer met een mannelijk hoofdpersonage.
De schrijfstijl van J.K. Rowling is naar mijn mening totaal niet te herkennen in dit boek. Als niemand mij had gezegd dat zij het geschreven had, had ik het dan ook niet herkent. Wel moet ik zeggen dat het prettig leest. Misschien hadden zinnen wat eenvoudiger op papier gezet kunnen worden – lees korter, want sommige zinnen zijn ellenlang en geven meerdere beschrijvingen van hoe voorwerpen, personen en de omgeving eruitzien. Gelukkig zorgt dit er wel voor dat je je een levendig beeld kan vormen van datgene dat wordt omschreven.
Al met al ben ik blij met deze nieuwe serie. Zeker weten dat ik de andere boeken van Robert Galbraith - of moet ik J.K. Rowling zeggen – nog ga lezen. Ik ben dan ook razend benieuwd hoe deze serie en de personages zich gaan ontwikkelen.
1
Reageer op deze recensie