Niet zomaar een detective

Je begint aan het boek van Julie Hastrup met op de cover de opmerking: 'Voor de lezers van Lars Kepler en Camilla Läckberg'... en dan is je verwachting wel erg hoog gespannen.
Na enkele bladzijden had ik verschillende déjà vu's ... meisje dood gevonden in een bosachtige omgeving, gestoken en gevonden door een niets vermoedende voorbijganger natuurlijk met hond! Een detective uit een ander corps moet komen en hij of in dit geval zij ondervindt argwaan en tegenwerking. Een (hoofd)commissaris die met de eer wil gaan strijken en collega's die moe en uitgeput zijn en daar tussendoor een geheim rond een hoofdrolspeler dat langzaam wordt ontrafeld.. Allemaal herkenbaar en een strak format voor 1001 boeken.
Toch weet Hastrup er een authentieke draai aan te geven met onverwachte wendingen in de vorm van 'nevenschade' en komt ze los van het vaste format. Ze schrijft vlot en navolgbaar, maar valt soms in herhalingen: er vallen wel erg veel stoelen om en Rebekka wankelt soms te vaak om krachtig over te komen.
Of het alle lezers van Kepler en Läckberg aanspreekt weet ik niet, maar voor mij was het voldoende om er 4 sterren aan te geven.
Ik ga in de kringloop op zoek naar andere boeken van haar.