Shopaholic grijpt in

Waar ik bij het vorige boek dacht, het kan toch niet slechter worden, heeft dit boek het toch voor elkaar gekregen. Deze recensie bevat spoilers!

Becky en haar hele familie zijn met een camper op weg naar Las Vegas om haar vader, Tarquin en Bryce te vinden en het 'mysterie' te ontrafelen.

Becky is plotseling een heuse 007. Ze komt samen met haar familieleden in de gekste situaties terecht, die allemaal even onwaarschijnlijk zijn, maar dan ook echt té. Waardoor je je interesse verliest. Het is flauw, het is nep, het is teleurstellend.

Het is bijzonder irritant hoe Suze Becky afbekt bij iedere interactie die er ontstaat. Dit zorgt ervoor dat je Suze als een zure muts gaat zien en je stoort je bij iedere woordenwisseling.

Midden in het boek wordt uit het niets uit de doeken gedaan dat Becky wel graag een tweede kindje zou willen, wat ze blijkbaar al een tijdje aan het proberen zijn maar wat niet wil lukken. Hier wordt welgeteld 1 bladzijde aan besteed en verder wordt er met geen woord meer over gerept. (Hopelijk geen inleiding naar nóg een Shopaholic deel)

De telefoongesprekken tussen de bezorgde vrouwen en de mannen die zomaar de benen hebben genomen zijn heel erg vaag, dit gebeurt niet 1x maar tig keer, wat het heel vervelend maakt.
Ook de mensen die ze te spreken krijgen die meer over de situatie schijnen te weten willen stuk voor stuk gewoon helemaal niets zeggen. Dit resulteert ook weer in een hoop geruzie en geschreeuw.

De huwelijkscrisis tussen Suze en Tarquin die al twee delen lang duurt is ook van het ene op het andere moment gewoon vergeten en vergeven. Waar Tarquin in het vorige deel aangaf er eigenlijk wel klaar mee te zijn staat hij nu voor Suze met de woorden: 'We deden allebei een beetje gek'. Wat nog bekroond wordt met een zwangerschap ook.

Kortom, gewoon een boek die gemist had kunnen worden. Er is geen humor zoals in voorgaande delen, het is niet grappig. Het is irritant, vervelend, overdreven, saai en gewoon jammer. Deze serie had op het hoogtepunt moeten stoppen, en die zijn we al ver voorbij. Zonde!